Historia konstrukcji:
Samolot rozpoznawczy A.100 został zaprojektowany w 1933 roku w czechosłowackich zakładach Aero. Zastosowano w nim silnik Hispano-Suiza produkowany w czechosłowackich zakładach Avia na podstawie licencji.
Utworzone w marcu 1939 roku lotnictwo słowackie otrzymało 15 samolotów typu A.100 oraz Ab.101 ze stacjonującego w Pieštanach dawnego czechosłowackiego 3 pułku lotnictwa oraz szkoły lotniczej w Trencanskich Biskupicach.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Prędkość przelotowa: Wznoszenie: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
2 osoby własna 2.040 kg startowa 3.220 kg 14,70 m 11,08 m 3,51 m 44,30 m2 1 silnik 12-cyl. w układzie widlastym, chłodzony cieczą, typu Avia Vr 36 o mocy startowej 740 KM 270 km/h 225 km/h 4,2 m/s 6.500 m 900 km 4 km typu LK vz. 30 kal. 7,9 mm, 600 kg bomb |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy dwupłat konstrukcji metalowej. Dwuosobowa załoga zajmowała miejsca w układzie tandem otwartych kabinach.
Podwozie w układzie klasycznym z dwoma szeroko rozstawionymi amortyzowanymi kołami głównymi oraz metalową płozą ogonową.
Silnik napędza dwułopatowe śmigło drewniane o stałym skoku.
Uzbrojenie strzeleckie samolotu stanowią dwa stałe karabiny maszynowe zabudowane w kadłubie, strzelały przez krąg śmigła z użyciem synchronizatora, a także dwa ruchome sprzężone karabiny maszynowe posadowione na lawecie typu Škoda Šu-31 w kabinie obserwatora. Ładunek bombowy obejmuje 4 bomby po 50 kg podwieszonych na wyrzutnikach pod skrzydłami plus 400 kg zabieranych do wewnątrzkadłubowej komory bombowej. Do rozpoznania używano aparatu fotograficznego typu A-I-34.
