Historia konstrukcji:
Samolot doświadczalny LF-1 „Zaunkönig” (pol. strzyżyk – gatunek ptaka) był używany przez siły zbrojne Niemiec.
Został opracowany w instytucie lotnictwa Institut für Flugzeugbau politechniki Technischen Hochschule Braunschweig. Na czele zespołu projektowego stał prof. dr Hermann Winter, który był inżynierem w zakładach Gerhard Fieseler-Werke Flugzeugbau w Kassel.
Prototyp został oblatany w grudniu 1940 roku, za jego sterami zasiadł sam konstruktor. Testowany do listopada 1942 roku gdy uszkodzeniu uległ płat.
Litery LF w oznaczeniu modelu to skrót od Langsames Flugzeug – samolot zdolny do bardzo wolnego lotu i operowania z lądowiska rozmiaru 100 x 20 metrów.
Wyprodukowano 2 egzemplarze prototypowe, a już po wojnie kolejne 2.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa własna: Masa startowa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Prędkość wznoszenia: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
1 osoba 253 kg 370 kg 8,02 m 6,08 m 2,38 m 8,50 m2 1 silnik 4-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony powietrzem, typu Zündapp Z 9-92 o mocy 50 KM 141 km/h 6,7 min na wysokość 1.000 m 4.000 m 450 km patrz opis konstrukcji |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy górnopłat w układzie parasol.
Zastosowano stałe podwozie w układzie klasycznym z płozą ogonową. Zbiorniki paliwa o pojemności 40 litrów, oleju 3,5 litra.
Silnik napędza dwułopatowe drewniane śmigło o stałym skoku. Prędkość lądowania 46 km/h.
Dla celów doświadczalnych zbudowany w 1943 roku drugi prototyp D-YBAR pod koniec wojny został wyposażony w granatnik przeciwpancerny Panzerfaust 100 m umieszczony nad centropłatem i uruchamiany przez pilota za pomocą linki. Samolot ten jest obecnie eksponowany w zbiorach Deutsches Museum w Oberschleissheim.
