Samochód pancerny South African Reconnaissance Car Mark I

Samochód pancerny SARC Mk. I
Samochód pancerny SARC Mk. I

Historia konstrukcji:
Samochód pancerny SARC Mk. I został opracowany w południowoafrykańskich zakładach Dorman Long w Germiston.

Importowane z Kanady podwozia samochodu ciężarowego Ford 3 ton były składane w południowoafrykańskiej montowni w Port Elizabeth (rozstaw osi skrócony do 134 cali). Płyty pancerne były produkowane w zakładach South African Iron & Steel Industrial Corporation, które następnie w zakładach South African Railways & Harbours były łączone w pancerne nadwozia.

Prototypowy pojazd ukończono 18 września 1939 roku. Po akceptacji konstrukcji zadecydowano o jego przyjęciu na uzbrojenie pomimo nienajlepszych właściwości pojazdu w terenie. Wyprodukowano 113 egzemplarzy.

Samochód pancerny SARC Mk. I
Samochód pancerny SARC Mk. I

Dane techniczne:

Załoga:
Masa:
Wymiary:
Rozstaw osi:
Rozstaw kół:
Układ napędowy:
Jednostka napędowa:
 
 
Skrzynia przekładniowa:
Prędkość maksymalna:
Zapas paliwa:
Zasięg:
Uzbrojenie:
Opancerzenie:
4 osoby
5.675 kg
4.877 x 1.981 x 2.362 mm, prześwit 254 mm
3.404 mm
przód .1473 mm, tył 1.448 mm
4×2
silnik 8-cyl. w układzie widlastym, zapłon iskrowy,
chłodzony cieczą, pojemność 3.622 cm3,
typu Ford 221 o mocy 85 hp przy 3.800 obr./min
4 biegi do przodu plus wsteczny
na drodze 72 km/h
174 litry
na drodze ok. 320 km
2 km Vickers kal. 7,7 mm
od 6 do 12 mm

Samochód pancerny SARC Mk. I
Samochód pancerny SARC Mk. I

Opis konstrukcji:
Częściowo nitowane, a częściowo spawane pancerne nadwozie było posadowione na ramie samochodu ciężarowego. Zastosowano instalację elektryczną o napięciu 6 V. Zapewniała ona także zasilanie dla pokładowej radiostacji No. 19.

Czterosuwowy silnik dolnozaworowy (sv). Średnica cylindra 77,79 mm, skok tłoka 95 mm, stopień sprężania 6,15:1. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową przekazywał napęd na koła tylnej osi. Hamulce hydrauliczne ze wspomaganiem działały na wszystkie koła.

Jeden ciężki karabin maszynowy Vickers był umieszczony w wieży, a drugi ciężki karabin maszynowy Vickers zamontowano w jarzmie umieszczonym w bocznej, lewej ścianie kadłuba. Uzbrojenie było często modyfikowane przez użytkowników aby zwiększyć siłę ognia. W tym celu korzystano ze zdobycznego uzbrojenia włoskiego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *