Historia konstrukcji:
Samochód pancerny SARC Mk. II został opracowany w południowoafrykańskich zakładach Dorman Long w Germiston.
Importowane z Kanady podwozia samochodu ciężarowego Ford 3 ton były składane w południowoafrykańskiej montowni w Port Elizabeth (rozstaw osi skrócony do 134 cali), które dodatkowo zostało zaopatrzone w zestaw konwersacyjny napędu na wszystkie cztery koła amerykańskich zakładów Marmon-Herrington w Indianapolis, stan Indiana. Płyty pancerne były produkowane w zakładach South African Iron & Steel Industrial Corporation, które następnie w zakładach South African Railways & Harbours były łączone w pancerne nadwozia.
Użycie napędu na wszystkie koła znacznie poprawiło właściwości terenowe pojazdu. Do maja 1941 roku wyprodukowano 887 egzemplarzy w dwóch wersjach:
Mobile Field Force (MFF) – kbppanc Boys i rkm Bren w wieży oraz Bren w bocznej, lewej ścianie kadłuba, wyprodukowano 549 egzemplarzy,
Middle East (ME) – ckm Vickers w wieży oraz Vickers w bocznej, lewej ścianie kadłuba, wyprodukowano 338 egzamplarzy.
Spośród tych pojazdów 400 egzemplarzy zamówiła Wielka Brytania gdzie otrzymały oznaczenie Armoured Car, Marmon-Herrington, Mark II. Dostawy w ramach tego zamówienia rozpoczęto w marcu 1941 roku.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Wymiary: Rozstaw osi: Rozstaw kół: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zapas paliwa: Zasięg: Uzbrojenie: Opancerzenie: |
4 osoby 5.993 kg 4.877 x 1.981 x 2.362 mm, prześwit 254 mm 3.404 mm 1.524 mm 4×4 silnik 8-cyl. w układzie widlastym, zapłon iskrowy, chłodzony cieczą, pojemność 3.622 cm3, typu Ford 221 o mocy 85 hp przy 3.800 obr./min 4 biegi do przodu plus wsteczny na drodze 80 km/h 174 litry na drodze ok. 320 km patrz opis powyżej od 6 do 12 mm |
Opis konstrukcji:
Częściowo nitowane, a częściowo spawane pancerne nadwozie było posadowione na ramie samochodu ciężarowego. Zastosowano instalację elektryczną o napięciu 6 V. Zapewniała ona także zasilanie dla pokładowej radiostacji No. 19.
Czterosuwowy silnik dolnozaworowy (sv). Średnica cylindra 77,79 mm, skok tłoka 95 mm, stopień sprężania 6,15:1. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową i rozdzielczą przekazywał napęd na wszystkie koła.
Jeden ciężki karabin maszynowy Vickers lub zestaw karabinu przeciwpancernego Boys i ręcznego karabinu maszynowego Bren były umieszczone w wieży, a drugi ciężki karabin maszynowy Vickers zamontowano w jarzmie umieszczonym w bocznej, lewej ścianie kadłuba. Uzbrojenie było często modyfikowane przez użytkowników aby zwiększyć siłę ognia. W tym celu korzystano ze zdobycznego uzbrojenia włoskiego.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze pojazdów otrzymały oznaczenie Panzerspahwagen Marmon-Herrington (e).
