Historia konstrukcji:
Samochód pancerny SARC Mk. IVF został opracowany w południowoafrykańskich zakładach Dorman Long w Germiston. Model ten powstał na zamówienie Wielkiej Brytanii na bazie konstrukcji samochodu pancernego SARC Mk. IV. Do jego budowy wykorzystano importowane z Kanady podwozia Ford F60L. Z początkowego zamówienia na 1.200 pojazdów ostatecznie wyprodukowano 1.180 pojazdów.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Wymiary: Rozstaw osi: Rozstaw kół: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zapas paliwa: Zasięg: Uzbrojenie: Opancerzenie: |
3 osoby własna 5.784 kg, bojowa 6.756 kg 5.525 x 2.134 x 2.286 mm, prześwit 279 mm 2.997 mm 1.753 mm 4×4 silnik 8-cyl. w układzie widlastym, zapłon iskrowy, chłodzony cieczą, pojemność 3.917 cm3, typu Ford 239 o mocy 95 hp przy 3.600 obr./min 4 biegi do przodu plus wsteczny na drodze 84 km/h 151 litrów na drodze ok. 320 km 1 armata przeciwpancerna 2-pr. kal. 40 mm, 2 km Browning kal. 7,62 mm od 6 do 12 mm |
Opis konstrukcji:
Zastosowano samonośne pancerne nadwozie spawane z płyt pancernych. Na opuszczenie pojazdu pozwalały niewielkie drzwi wejściowe umieszczone po bokach kadłuba oraz włazy umieszczone w stropie wieży. Zastosowano instalację elektryczną o napięciu 6 V. Zapewniała ona także zasilanie dla pokładowej radiostacji No. 19.
Czterosuwowy silnik dolnozaworowy (sv). Średnica cylindra 80,96 mm, skok tłoka 95 mm, stopień sprężania 6,3:1. Umieszczony z tyłu silnik miał wyprowadzenie napędu w przednią stronę pojazdu i poprzez skrzynię przekładniową przekazywał napęd standardowo na przednie koła, a dzięki skrzyni rozdzielczej można było przełączyć napęd na wszystkie koła. Stosowano opony o zwiększonej odporności na przebicie rozmiaru 10.50-20”.
Uzbrojenie pojazdu skoncentrowano w powiększonej wieży. Ponieważ na miejscu nie były produkowane działa czołgowe dostosowane do montażu w pancernych jarzmie jako uzbrojenie pojazdu zastosowano klasyczną armatę przeciwpancerną strzelającą przez wycięcie w przedniej ścianie wieży. Uzbrojenie uzupełniające stanowiły dwa amerykańskie ciężkie karabin maszynowe Browning, z których jeden był zamontowany na stropie wieży jako przeciwlotniczy.
