Historia konstrukcji:
Samochód terenowy CK P19 VLTT został opracowany w 1931 roku we francuskich zakładach Société Anonyme André Citroën w Paryżu.
Wyprodukowano ok. 600 egzemplarzy, z których większość powstała we francuskich zakładach Chenard et Walcker w Gennevilliers.
Dane techniczne:
| Liczba miejsc: Masa: Ładowność: Wymiary: Rozstaw osi: Rozstaw kół: Rozstaw gąsienic: Szerokość gąsienic: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: Zużycie paliwa: |
6 2.200 kg 700 kg 4.700 x 1.700 x ? mm, prześwit 280 mm 2.600 mm 1.340 mm 1.340 mm 225 mm silnik 6-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą, zapłon iskrowy, pojemność 2.442 cm3, o mocy 42 KM przy 2.800 obr./min 3 biegi do przodu plus wsteczny, terenowy reduktor na drodze 46 km/h 38 + 60 litrów na drodze ok. 28 l/100 km |
Opis konstrukcji:
Pojazd zbudowany w układzie półgąsienicowym. Zastosowano otwarte nadwozie załogi w układzie klasycznym (za silnikiem). Nadwozie jest umieszczone na stalowej ramie nośnej. Moduł gąsienicowy obejmuje 4 małe koła nośne w 2 wózkach (amortyzowane wspólnym półeliptycznym resorem piórowym) zblokowanych ramą, z umieszczonym z tyłu kołem napinającym. Z przodu znajdowało się koło napędowe. Przednie koła amortyzowane za pomocą półeliptycznych resorów piórowych. Instalacja elektryczna o napięciu 6 V.
Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv). Średnica cylindra 72 mm, skok tłoka 100 mm. Zastosowano gaźnik typu Solex. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową przekazuje napęd na przednie koła napędowe wózka gąsienicowego. Hydrauliczny układ hamulcowy działa na koła przedniej osi oraz koła napędowe gąsienic, natomiast mechaniczny hamulec pomocniczy (ręczny) działa na koła napędowe gąsienic. Gąsienice gumowo-metalowe długości 4.055 mm, zawierające 50 elementów metalowych przymocowanych do gumowej taśmy, o wytrzymałości ok. 2.800-3.000 km przebiegu. Na przedniej osi stosowano opony rozmiaru 23 x 4,5.
