Karabinek powtarzalny 7,62-мм карабин образца 1907 года

Historia konstrukcji:
Karabinek powtarzalny wz. 1907 został opracowany na bazie karabinu powtarzalnego wz. 1891 (popularny Mosin). Pierwotnie opracowany na potrzeby żandarmerii wojskowej. Przyjęty na uzbrojenie rosyjskich sil zbrojnych 11 maja 1907 roku. W latach 1907-1917 wyprodukowano ok. 350 tysięcy egzemplarzy.

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa własna:
Długość całkowita:
Długość lufy:
Zasilanie:
Szybkostrzelność:
7,62 mm
7,62x54R
3,53 kg
1.016 mm
514 mm
magazynek wewnętrzny na 4 naboje
praktyczna 25 strz./min

Opis konstrukcji:

Lufa zaopatrzona w 4 prawoskrętne bruzdy o skoku 240 mm. Czterotaktowy zamek ślizgowo-obrotowy, ryglowany symetrycznie. Zasilanie z pięcionabojowej łódki – 4 naboje umieszczano w jednorzędowym magazynku, natomiast piaty nabój był wprowadzany bezpośrednio do lufy. Łoże i kolba drewniane.

Amunicja:

Naboje pakowano w zbiorcze drewniane skrzynki mieszczące 880 sztuk.

Zwykła 7,62-мм винтовочный патрон с пулей Л образца 1930 года

Długość naboju:
Długość pocisku:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
75-91-77,16 mm
28,2-28,6 mm
20,95-23,2 g
9,5-9,7 g
3,25 g
810-820 m/s

Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.

W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze broni otrzymały oznaczenie 7,62 mm Karabiner 453 (r).

Źródła:

Instrukcja „Справочник по патронам стрелкового оружия Советской Армии”,  1965 r.

Instrukcja „Краткий справочник по патронам стрелкового оружия Красной Армии калибра 7,62, 12,7 и 14,5 мм”,  1946 r.

Д. Н. Болотин „Советское стрелковое оружие”, 1990 r.

Witold Głębowicz, Roman Matuszewski, Tomasz Nowakowski „Indywidualna broń strzelecka II wojny światowej”, wyd. Magnum-X, 2000 r.

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.

Internet:

http://7.62x54r.net/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *