Historia konstrukcji:
Transporter czołgów FU był używany przez siły zbrojne Francji.
Został opracowany w 1917 roku we francuskich zakładach Sociétè Anonyme de Usines Renault w Billancourt pod Paryżem. Jako bazę wykorzystano produkowany od 1912 roku cywilny samochód ciężarowy dużej ładowności (na rynku występował jako bazowy ze skrzynią ładunkową, cysterna o pojemności 6.000 litrów, potrójna cysterna z oddzielnymi zbiornikami do transportu wina oraz obrotowy dźwig 1.500 kg zbudowany na podwoziu o skróconym rozstawie osi).
W siłach zbrojnych był używany do transportu czołgów Renault FT. W okresie międzywojennym był eksportowany między innymi do Polski, gdzie trafiło 10 pojazdów tego typu..
Dane techniczne:
| Masa: Ładowność: Wymiary: Rozstaw osi: Rozstaw kół: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: |
6.600 kg 7.000 kg 7.510 x 2.330 x 2.370 mm, prześwit 160 mm 4.777 mm z przodu 1.550 mm / z tyłu 1.600 mm 4×2 silnik 4-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą, zapłon iskrowy, pojemność 7.850 cm3, o mocy 48 KM przy 1.500 obr./min 4 biegi do przodu plus wsteczny na drodze 24 km/h |
Opis konstrukcji:
Zastosowano otwartą kabinę załogi w układzie klasycznym (za silnikiem). Za kabiną zlokalizowano wciągarkę oraz platformę do transportu ewakuowanego czołgu, z dostawianymi na czas załadunku rampami najazdowymi. Nadwozie jest umieszczone na stalowej ramie nośnej. Zawieszenie kół na sztywnych osiach amortyzowanych półeliptycznymi resorami piórowymi. Instalacja elektryczna o napięciu 6 V (pierwotnie do oświetlenia drogi stosowano lampy acetylenowe).
Silnik bocznozaworowy (sv). Średnica cylindra 125 mm, skok tłoka 160 mm. Stosowano gaźnik Zenith. Kadłub silnika wykonany z aluminium, natomiast głowica z żeliwa. Silnik ten budowano także jako stacjonarny model przemysłowy.
Chłodnica umieszczona między silnikiem a kabiną pojazdu. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię biegów za pomocą wału napędowego przekazuje napęd na koła tylnej osi.
Układ hamulcowy mechaniczny działa tylko na koła tylne. Koła odlewane z żeliwa z obręczą, na którą była nawulkanizowana warstwą gumy (masywy 120/930 mm – na tylnej osi koła zdwojone lub potrójne).
