Historia konstrukcji:
Forteczna armata przeciwpancerna 3,7 cm Pak. K. u T. zaprojektowana na potrzeby sił zbrojnych Niemiec.
Została opracowana w 1935 roku w niemieckich zakładach Rheinmetall-Borsig A.G. w Düsseldorfie. Po wybuchu wojny dalsze prace nad dedykowanym uzbrojeniem artyleryjskim dla fortyfikacji zostały zawieszone.
Dane techniczne:
| Kaliber: Masa: Długość lufy: Szybkostrzelność: |
37 mm ? kg L/65 20 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana. Zastosowano półautomatyczny zamek klinowy.
Przewidziana jako uzbrojenie obiektów fortyfikacji stałej:
– kazamata 29P8 o odporności B
– wieża 28P8 o odporności B
Amunicja:
Stosowano amunicję scaloną.
Przeciwpancerna 3,7 cm Pzgr.Patr.
| Długość naboju: Masa naboju: Masa pocisku: Ładunek miotający: Prędkość wylotowa: Donośność: |
379 mm 1,48 kg 0,85 kg 180 g Ngl. Str. P. M 36 (0,8 * 8/210) 780 m/s skuteczna 1.000 m |
Pocisk 3,7 cm Pzgr. tpu AP-HE. Wykonany z wysokogatunkowej stali stopowej korpus mieścił niewielki ładunek wybuchowy pobudzany zapalnikiem dennym typu Bd.Z. (5103*) der 3,7 cm Pzgr.
Odłamkowa 3,7 cm Sprgr.Patr. 18 umg
| Długość naboju: Masa pocisku: Ładunek miotający: Prędkość wylotowa: Donośność: |
415 mm 0,825 kg 151 g Ngl. Str. P. M 36 (0,6 * 6/210) 745 m/s 5.500 m |
Pocisk 3,7 cm Sprgr. typu HE. Zastosowano głowicowy zapalnik uderzeniowy typu 3,7 cm Kpf.Z.
