Forteczny karabin maszynowy M.G. 26 (t)

Historia konstrukcji:
Forteczny karabin maszynowy M.G. 26 (t) był używany przez siły zbrojne Niemiec.

Opracowali go w 1921 roku bracia Václav i Emanuel Holek pracujący dla czechosłowackiej firmy Zbrojovka Praga. Pierwszy model był przystosowany do zasilania z taśmy i występował pod oznaczeniem Lehký kulomet Praga vz. 23. Po przejściu Václava do zakładów Československá Zbrojovka a.s. w Brnie wprowadził on kilka zmian w konstrukcji broni, która otrzymała indeks fabryczny ZB-26, dostosowując ją do zasilania z wkładanego od góry magazynka. Przyjęty na uzbrojenie armii czechosłowackiej pod oznaczeniem Lehký kulomet vz. 26. Przejęty w dużych ilościach przez siły zbrojnej Niemiec po aneksji Czechosłowacji w marcu 1939 roku.

W katalogu wzorów uzbrojenia otrzymał oznaczenie Gerät 2-1001.

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa:
 
Masa lufy:
Długość całkowita:
Długość lufy:
 
Szybkostrzelność:
7,9 mm
7,9×57
bez magazynka 8,84 kg,
załadowany 9,6 kg
2,46 kg
1.165 mm
602 mm,
(w tym część gwintowana 513,5 mm)
teoretyczna 570 strz./min,
praktyczna 120 strz./min

Forteczny karabin maszynowy M.G. 26 (t)
Forteczny karabin maszynowy M.G. 26 (t)

Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór w lufie. Zamek ryglowany przez przekoszenie w płaszczyźnie pionowej. Mechanizm spustowy typu iglicznego. Szybkowymienna lufa o 4 prawoskrętnych bruzdach o skoku 240 mm, chłodzona powietrzem. Dla poprawienia chłodzenia lufa gęsto żebrowana poprzecznie. Zasilanie broni za pomocą dwurzędowego magazynka pudełkowego wprowadzanego do gniazda znajdującego się w górnej części komory zamkowej. Z powodu przesłaniania widoku przez magazynek w osi lufy przyrządy celownicze zostały przesunięte na lewą stronę broni. Przełącznik rodzaju ognia pozwala na prowadzenie ognia pojedynczego i ciągłego oraz umożliwia zabezpieczenie broni. Chwyt pistoletowy i kolba drewniane. Zastosowano obrotowy celownik przerzutowy wyskalowany od 200 do 1.500 m, który współpracuje z ulokowaną na wylocie lufy muszką.

Karabiny tego typu były używane w niemieckich obiektach fortyfikacji stałej i polowej z użyciem lawety fortecznej Gerät Nr. 944 S 6 Behelfseinsatz für Ringstand für den Einsatz der MG 26 (t) lub Gerät Nr. 960 S 6 MG-Ringstandeinsatz für den Einsatz der MG 26 (t).

Laweta forteczna Gerät Nr. 944 S 6 Behelfseinsatz für Ringstand für den Einsatz der MG
Laweta forteczna Gerät Nr. 944 S 6 Behelfseinsatz für Ringstand für den Einsatz der MG

Źródła:

Instrukcja H.Dv. 97/1 „Gerätliste”, 1943 r.

Ota Holub „Zrazené pevnosti”, wyd. Naše vojsko, 1982 r.

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *