System uzbrojenia pokładowego Gerät Hohe Feuerfolge Kal. 15 mm

Historia konstrukcji:
System uzbrojenia pokładowego HF 15 używany przez Luftwaffe, siły powietrzne Niemiec. Autorem projektu był węgierski artylerzysta major Zettle. W 1944 roku pomysł rozwijano w niemieckich zakładach Gustloff Werke w Suhl. Koniec wojny przerwał prace badawczo-rozwojowe, które prowadzono wykorzystując kilka kalibrów amunicji.

Zastosowanie:
Dla zwiększenia gęstości ognia planowano mocowanie broni w pakietach po pięć pod skrzydłami samolotu.

Dane techniczne:

Kaliber:
Masa:
Długość całkowita:
Długość lufy:
15 mm
112 kg (broń załadowana)
1.575 mm
1.250 mm

Schemat systemu HF 15.
Schemat systemu HF 15.

Opis konstrukcji:
Broń jednostrzałowa. Zapłon umieszczonego w pękatej łusce ładunku miotającego wyrzucał 7 umieszczonych spiralnie pocisków z ekstremalnie wysoką szybkostrzelnością rzędu kilku tysięcy strzałów na minutę.

Amunicja:
W zastosowanym rozwiązaniu gazy powstałe po zapłonie ładunku miotającego nie tylko wyrzucały pierwszy pocisk ale także wymuszały wycentrowanie kolejnych pocisków rozmieszczonych spiralnie i kolejno je wypychał w minimalnych odstępach czasu. Średnica dna łuski wynosiła 53 mm.

Amunicja systemu HF 15.
Amunicja systemu HF 15.

Przeciwpancerna

Długość naboju:
Długość pocisku:
Masa pocisku:
Prędkość wylotowa:
145 mm
79 mm
57 g
950 m/s

Pełnokalibrowy pocisk typu AP.