Historia konstrukcji:
Samochód terenowy opracowany w 1935 roku w japońskich zakładach Nippon Nainenki Seiko K.K. w Tokyo.
Konkurencyjne zakłady Hatsudoki Seizō K.K. w Osace (produkowały pojazdy pod marką Daihatsu) oraz Okamoto Jitensha w Nagoi także przygotowały konkurencyjne prototypy, ale nie zostały one wybrane do dalszego rozwoju.
Produkcja seryjna pierwszego modelu mieszczącego 2-osobową załogę została podjęta w 1936 roku. W 1941 roku powstały dalsze wersje – towarowy pickup oraz 4-osobowa z nadwoziem firmy Yanase. produkujące uprzednio trójkołowce na rynek cywilny. Do końca 1944 roku wyprodukowano 4.775 egzemplarzy.
Produkująca na cywilny rynek trójkołowce firma Kurogane (w 1937 roku zmieniła nazwę z Nippon Jidōsha Co, Ohmort, Tokyo) zaproponowała uproszczoną wersję tego pojazdu, ale nie została ona zaakceptowana do produkcji. Niemniej pojazd jest obecnie powszechnie znany właśnie jako „Kurogane”.
Dane techniczne:
| Liczba miejsc: Masa: Wymiary: Rozstaw osi: Rozstaw kół: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zużycie paliwa: |
2 / 4 1.060-1.250 kg 3.380-3.708 x 1.397 x 1.575 mm, prześwit 230 mm 2.000 mm 1.250 mm 4×4 silnik 2-cyl. w układzie V, zapłon iskrowy, chłodzony powietrzem, pojemność 1.399 cm3, typu V-1-A-F o mocy 33 KM przy 3.300 obr./min 3 biegi do przodu plus wsteczny, terenowy reduktor na drodze 70 km/h na drodze ok. 6 l/100 km |
Opis konstrukcji:
Nadwozie z tłoczonej blachy, otwarte. W pierwszych wersjach mieściło ono 2 osoby załogi, a później wprowadzono do produkcji model 4-osobowy oraz pick-up. Zawieszenie kół przednich niezależne z amortyzacją za pomocą sprężyn śrubowych, a tylny most na resorach półeliptycznych. Mechaniczne hamulce działały na wszystkie koła.
Silnik górnozaworowy (ohv). Średnica cylindra 95 mm, skok tłoka 98 mm. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową i rozdzielczą napędzał obie osie. Stosowano opony rozmiaru 6.00-18”.
