Historia konstrukcji:
Radiostacja plecakowa produkowana w australijskich zakładach Radio Corporation Pty. Ltd. w Melbourne (Victoria). Jej konstrukcja powielała rozwiązania brytyjskiej radiostacji W/S No. 8.
Powstały trzy wersje produkcyjne:
– Mk I produkowana od 1941 roku; częstotliwość robocza 8,5-8,9 MHz, częstotliwość IF 455 kHz; produkowana w niewielkich ilościach ze względu na zbyt wąski zakres częstotliwości roboczej, wymiary 9,5×9,5×11,75 cali.
– Mk II produkowana od 1941 roku; częstotliwość robocza 6-9 MHz, częstotliwość IF 1600 kHz; poszerzony zakres częstotliwości ale słabo sprawdzała się w warunkach walki w dżungli, wymiary 9,5×9,5×11,75 cali.
– Mk III produkowana od 1943 roku; częstotliwość robocza 2,5-3,5 MHz, częstotliwość IF 455 kHz; zmieniony zakres częstotliwości dla uniknięcia zakłóceń odnotowanych w poprzednim modelu (nie mogła z nim współpracować), zmieniono także pakiet baterii na napięcie 99 V; wymiary 9,5x8x12 cali .
Dane techniczne:
| Częstotliwość: Moc nadajnika: Masa: |
8,5-8,9 MHz (Mk. I), 6-9 MHz (Mk. II), 2,5-3,5 MHz (Mk. III) 0,4-0,45 W około 12 kg (Mk I oraz Mk II), około 13,2 kg (Mk III) |
Opis konstrukcji:
Radiostacja plecakowa z której można było korzystać w ruchu, wykorzystująca do pracy baterie: 1 o napięciu 1,5 V dla LT oraz 2 baterie połączone szeregowo dla uzyskania napięcia 45 V dla HT. Radiostacje pracowały na 4 kanałach z możliwością preselekcji 4 częstotliwości.
Stosowano w nich lampy próżniowe typów: 1N5, 1P5, 1A7, 1D8 oraz 1Q5.
