Historia konstrukcji:
Ciężki karabin maszynowy ZB-53 opracował Václav Holek pracujący w czechosłowackich zakładach Československá Zbrojovka a.s. w Brnie. Przyjęty na uzbrojenie armii czechosłowackiej pod oznaczeniem Těžký kulomet ZB-53 vz. 37. W okresie międzywojennym w ramach oferty eksportowej producenta został on zakupiony przez wiele państw i wprowadzony na uzbrojenie ich sił zbrojnych.
W drugiej połowie lat 30-tych XX wieku Iran zakupił dużą partię karabinów tego typu na potrzeby swoich sił zbrojnych. Poza standardową wersją używaną w piechocie był on także stosowany w broni pancernej – w czołgach rozpoznawczych Praga AH-IV-P oraz w czołgach lekkich TNH-P.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa broni: Masa podstawy: Długość całkowita: Długość lufy: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
7,9 mm 7,9×57 Mauser 18,86 kg 17,5 kg 1.105 mm z tłumikiem ognia 678 mm, bez tłumika ognia 635 mm taśma na 200 naboi regulowana 550 lub 750 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni opierała się na wykorzystaniu odprowadzania gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Zamek ryglowany przez przekoszenie w płaszczyźnie pionowej. Mechanizm spustowy typu iglicznego. Regulator szybkostrzelności pozwalał na wybranie dwóch trybów ognia. Szybkowymienna lufa stalowa, bruzdowana, dla poprawienia chłodzenia była gęsto żebrowana poprzecznie. Zasilanie broni prawostronne z taśmy metalowej rozsypanej. Podstawa trójnożna typu ZB-308 lub ZB-309 ze składanym masztem przeciwlotniczym. Celownik wyskalowany do 2.000 m współpracuje z muszką umieszczoną nad wylotem lufy.
Amunicja:
Mosiężna łuska długości 57 mm, średnica kryzy 11,85 mm.
Zwykła
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
80,6 mm 36,5 mm 27,15 g 12,8 g 2,9 g 762 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.
Ślepa
Wykorzystuje drewniany pocisk rozpadający się po opuszczeniu lufy (ładunek miotający 1,5 g prochu).
