| Kaliber: | 121,92 mm |
| Amunicja: | 122x159R |
| Masa: | na stanowisku 1340 kg |
| Masa lufy: | z zamkiem 475 kg |
| Długość lufy: | z zamkiem1690 mm |
| (w tym część gwintowana 1132,7 mm) | |
| Kąt ostrzału w elewacji: | od -5° do +43° |
| Kąt ostrzału w azymucie: | 4° |
| Szybkostrzelność: | 4 strz./min |
Historia konstrukcji:
Haubica opracowana w niemieckich zakładach Krupp na początku XX wieku i przyjeta na uzbrojenie carskiej Rosji w 1910 roku. Fabryka Nr 172 z Permu podjęła się w latach 30-tych modernizacji posiadanych egzemplarzy poprzez dostosowanie dział do silniejszego ładunku miotającego (wzmocniona komora nabojowa o wymiarach identycznych ze 122 mm haubicą wz. 1910/30, dodany na końcu lufy hamulec wylotowy). Modernizacji poddano około 800 egzemplarzy (między 778 a 881).
Opis konstrukcji:
Zamek klinowy o ruchu poziomym (systemu Erhardt). Łoże dolne skrzynkowe, jednoogonowe. Oporopowrotnik hydrauliczno-sprężynowy umieszczony pod lufą. Celownik i układ naprowadzania znajdowały się po lewej stronie zamka. Koła drewniane ze stalową obręczą dostosowane do holowania trakcją konną z prędkością do 8 km/h.
Źródła:
Terry Gardner, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak „Encyklopedia współczesnej broni palnej”, wyd.WIS, 1993
А. Иванов „Артиллерия СССР в период Второй Мировой Войны”, wyd. Издателски Дом «Нева», 2003
