Historia konstrukcji:
Armata przeciwlotnicza opracowana w szwedzkich zakładach Aktiebolaget Bofors w Bofors (szwedzkie oznaczenie 75 mm luftvärnskanon m/18).
W 1928 roku Norwegia zakupiła partię takich dział dla marynarki wojennej. Działa te ustawiono w stanowiskach stałych chroniących zakłady lotnicze i lotnisko w Kjeller oraz zakłady zbrojeniowe Kongsberg Våpenfabrikk w Kongsberg.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość lufy: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
75 mm 75x278R 1.500 kg L/30 od -10° +80° 360° 12 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana. Zastosowano półautomatyczny zamek klinowy o ruchu poziomym. Przyrządy celownicze umieszczono po obu stronach lufy, a w drugiej połowie lat 30-tych dostosowano je do współpracy z aparatem centralnym Gamma. Działo posadowione na łożu cokołowym. Obsługa liczyła 9 osób.
Amunicja:
Stosowano amunicję scaloną.
Przeciwlotnicza
| Masa pocisku: Prędkość wylotowa: Donośność pionowa: Donośność pozioma: |
6,8 kg 500 m/s 5.300 m 8.600 m |
Pocisk typu HE z głowicowym zapalnikiem czasowym o zwłoce nastawianej przed strzałem.
