
Historia konstrukcji:
Moździerz piechoty 81 mm Mle 27/31 został opracowany w 1927 roku we francuskich zakładach Edgar Brandt. Do 1940 roku na potrzeby francuskich sił zbrojnych wyprodukowano około 8.000 egzemplarzy.
Został on także zakupiony wraz z licencją i przyjęty na uzbrojenie innych armii:
– USA gdzie standaryzowano go jako moździerz 81 mm Mortar M1,
– Polski gdzie standaryzowano go jako 81 mm moździerz wz. 31,
oraz Finlandii, Holandii, Jugosławii, Norwegii i innych. Moździerz japoński, niemiecki, rosyjski i włoski były natomiast funkcjonalnymi kopiami moździerza francuskiego.
Dane techniczne:
Kaliber: Masa: Długość lufy: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
81,4 mm na stanowisku 61,6 kg 1.257 mm od +45º do +85º 8-12 º (w zależności od kąta podniesienia lufy) 20 strz./min |
Opis konstrukcji:
Moździerz składał się z 3 podstawowych elementów: gładkościennej lufy, dwójnogu z mechanizmem podniesieniowym i kierunkowym oraz prostopadłościennej płyty oporowej. Po lewej stronie mechanizmu podniesieniowego można było zamontować celownik-kątomierz. Na stanowisku bojowym najpierw ustawiano na ziemi podstawę, następnie w zaczepie kulowym umieszczono lufę, do której na końcu przymocowywano dwójnóg. Pociski ładowano odprzodowo, od strony wylotu. Iglica spustowa mogła być zablokowana na stałe w górnym położeniu lub zwalniana ręcznie.
Amunicja:
Odłamkowa 81 mm FA Mle 1930
Masa pocisku: Prędkość początkowa: Donośność: |
3,25 kg do 174 m/s 2.850 m |
Pocisk z grubościenną skorupą karbowaną od wewnątrz dla wymuszonej fragmentacji oraz wypełnioną materiałem wybuchowym (zasięg rażenia odłamkami do 30 metrów). Stosowano głowicowy zapalnik uderzeniowy. Stabilizacja pocisku w locie za pomocą brzechw.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze broni otrzymały oznaczenie 8 cm Granatenwerfer 270/1 (f) oraz 8 cm Granatenwerfer 278/1 (f).