Historia konstrukcji:
Czołg lekki M 13/40 został opracowany w 1939 roku w konsorcjum włoskich zakładów Società Ligure Piemontese Automobili (SPA) w Genui oraz Societa Anonima Ansaldo-Fossati w Genui (obie firmy należały do koncernu Fiat S.p.A. w Turynie – SPA od 1926 roku, a Ansaldo od 1931 roku). W latach 1940-1941 wyprodukowano 779 egzemplarzy.
Po wybuchu wojny 28 października 1940 roku pojazdy tego typu skierowano do ataku na Grecję. Rozwój sytuacji spowodował, że kilka egzemplarzy wpadło w ręce oddziałów greckich, ale nie ma potwierdzenia ich szerszego użycia w walkach.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Wymiary: Szerokość gąsienic: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: Zasięg: Uzbrojenie: Opancerzenie: |
4 osoby 14.000 kg 4.940 x 2.210 x 2.380 mm, prześwit 410 mm 260 mm 8-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą, wysokoprężny, pojemność cm3, typu SPA 8T o mocy 105 KM przy 1800 obr./min 4 biegi do przodu plus wsteczny na drodze 32 km/h 227 litrów na drodze ok. 200 km 1 armata Ansaldo kal. 47 mm, 3 km Breda 38 kal. 8 mm od 6 do 37 mm |
Opis konstrukcji:
Kadłub, nadbudowę i wieżę pojazdu stanowiły walcowane płyty pancerne przynitowane do stalowych kątowników. Zawieszenie pojazdu tworzyły dwa zespoły po cztery koła nośne połączone w wózki resorowane za pomocą półeliptycznych resorów piórowych. Górny bieg gąsienicy podtrzymują 3 ogumione rolki, a za jej odpowiedni naciąg odpowiada umieszczone z tyłu koło napinające. Umieszczony z tyłu silnik poprzez skrzynię biegów i dyferencjał przekazuje napęd na przednie koła.
Uzbrojenie zabudowane w wieży obejmuje armatę Ansaldo kal. 47 mm oraz sprzężony karabin maszynowy Breda 38 kal. 8 mm, a kolejne 2 ruchome sprzężone karabiny maszynowe Breda 38 kal. 8 mm zamontowano w stanowisku kadłubowym. Zapas przewożonej amunicji obejmuje 104 naboje do armaty oraz 2.832 naboje do karabinu maszynowego (118 magazynków po 24 naboje).
