Historia konstrukcji:
Forteczna armata przeciwpancerna 3,7 cm Pak. K 37 (t) była używana przez siły zbrojne Niemiec. Litera K w oznaczeniu to skrót od Kasematte, wprowadzona dla odróżnienia od wersji holowanej.
Były to przejęte czechosłowackie forteczne armaty przeciwpancerne 3 cm kanón vz. 37 (oznaczenie fabryczne producenta A10), które były używane w niemieckich obiektach fortyfikacji stałej i polowej. W czechosłowackich obiektach w kazamatach typu L2 osadzono 54 działa tego typu.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość lufy: Szybkostrzelność: |
37,2 mm 37x268R z lawetą forteczną 1.150 kg lufy z zamkiem 204 kg 1.778 mm 23 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana, zaopatrzona w 16 prawoskrętnych zwojów. Zastosowano półautomatyczny zamek klinowy.
Działo przeznaczone do montażu w kazamacie fortecznej.
Amunicja:
Stosowano amunicję scaloną.
Przeciwpancerna 3,7 cm Pzgr.Patr. 37 (t)
| Masa pocisku: Ładunek miotający: Prędkość wylotowa: Donośność: |
0,85 kg 180 g Ngl. Str. P. M 36 (0,8 * 8/210) 780 m/s skuteczna 1.000 m |
Pocisk 3,7 cm Pzgr. 34 (t) typu AP-HE. Wykonany z wysokogatunkowej stali stopowej korpus mieścił niewielki ładunek wybuchowy pobudzany zapalnikiem dennym typu Bd.Z.P. 34 (t).
Odłamkowa 3,7 cm Sprgr.Patr. 34 (t)
| Masa pocisku: Ładunek miotający: Prędkość wylotowa: Donośność: |
0,825 kg 151 g Ngl. Str. P. M 36 (0,6 * 6/210) 745 m/s 5.500 m |
Pocisk 3,7 cm Sprgr. 34 (t) typu HE. Zastosowano głowicowy zapalnik uderzeniowy typu A.Z. N 34 (t).
