Kaliber: | 160 mm |
Masa: | na stanowisku 1170 kg , w transporcie 1270 kg |
Długość lufy: | z zamkiem 3030 mm (przewód lufy 2896 mm) |
Długość: | w położeniu marszowym 3985 mm |
Szerokość: | w położeniu marszowym 1414 mm |
Kąt ostrzału w elewacji: | od +45° do +80° |
Kąt ostrzału w azymucie: | 25° |
Szybkostrzelność: | 3 strz./min |
Historia konstrukcji:
Ciężki moździerz opracowany w 1943 roku w ZSRR przez zespół konstruktorów pod kierownictwem I. Tiewierowskiego.
Opis konstrukcji:
Główne podzespoły broni to gładkościenna lufa, kołyska z komorą zamkową, okrągła płyta oporowa oraz łoże stanowiące równocześnie dwukołowe podwozie. Zastosowanie skutecznego sprężynowego mechanizmu oporopowrotnego zapobiegało podskakiwaniu broni oraz zbytniemu zagłębianiu się podstawy podczas prowadzenia ognia. Ładowanie pocisków od strony wlotu lufy – w tym celu lufa jest sprowadzana do poziomu i blokowana w tym położeniu. Równoważenie lufy ułatwia sprężynowy odciążacz. Zamek jest wyposażony w kurkowy mechanizm spustowy umieszczony w komorze zamkowej, której podstawa kulista opiera się w gnieździe płyty oporowej. Wypełnione gąbczastą masą koła dysponują uresorowaniem, blokowanym na czas prowadzenia ognia. Moździerz jest przystosowany do holowania z prędkością do 50 km/h.
Amunicja:
Granat odłamkowy
Masa pocisku: | 40,8 kg |
Prędkość wylotowa: | od 140 m/s do 245 m/s |
Donośność: | od 630 m do 5150 m |
Pocisk stabilizowany w locie za pomocą brzechw. Zaopatrzony w głowicowy zapalnik uderzeniowy. Stosowano 5 ładunków miotających.
Źródła:
Terry Gardner, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak „Encyklopedia współczesnej broni palnej” Wydawnictwo WIS, Warszawa 1993