Historia konstrukcji:
Granat No. 5 opracowany w 1915 roku w Wielkiej Brytanii przez Williama Millsa jako rozwinięcie patentu belgijskiego konstruktora Leona Rolanda z 1913 roku.
Przyjęty na uzbrojenie armii belgijskiej. Był stosowany także w zrzutniach obiektów fortyfikacji stałej – podręczny zapas granatów wynosił 36 sztuk.
Dane techniczne:
| Masa: Masa ładunku wybuchowego: Wysokość całkowita: Wysokość korpusu: Średnica: |
495 g 100 g TNT 120 mm 95 mm 40 mm |
Opis konstrukcji:
Grubościenny kadłub wykonany z lanego żelaza. W górnej części nagwintowane gniazdo w które był wkręcany zapalnik czasowy ze zwłoką 4,5 sekundy.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze otrzymały oznaczenie Handgranate 331 (b).
