Historia konstrukcji:
Karabinek opracowany w holenderskim arsenale Staatsbedrijf der Artillerie Inrichtingen A/D w Hemburgu. W 1938 roku zadecydowano o konwersji 9.500 egzemplarzy karabinów M.95 na karabinki. Poza skróconą lufą zmodernizowano także celownik. Broń była przeznaczona dla obsług artylerii przeciwlotniczej, dlatego nie posiadała obsady bagnetu.
Po ogłoszeniu mobilizacji w 1939 roku zadecydowano o konwersji kolejnych 50 tysięcy karabinów M.95. Do momentu niemieckiego ataku zmodernizowano ok. 26 tysięcy egzemplarzy.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Długość lufy: Zasilanie: |
6,5 mm 6,5x54R 431 mm magazynek wewnętrzny na 5 naboi |
Amunicja:
Naboje były produkowane w holenderskich zakładach Nederlandsche Patronenfabriek w Dordrechcie. Pakowane po 30 sztuk w kartonowe opakowania.
Zwykła De scherpe patroon No. 1
| Długość naboju: Długość pocisku: Średnica pocisku: Średnica kryzy: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
77,8 mm 31,4 mm 6,7 mm 13,45 mm 22,65 g 10,15 g 2,4 g 730 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy. Był to oryginalny austriacki nabój przyjęty na uzbrojenie w 1895 roku. W służbie niemieckiej przejęte naboje otrzymały oznaczenie 6,5 mm Patrone 152 (h).
Zwykła De scherpe patroon No. 1 gewijzigd voor onveilige schietbanen
| Długość naboju: Długość pocisku: Średnica pocisku: Średnica kryzy: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
77,5 mm 31,1 mm 6,7 mm 13,45 mm 21,6 g 9,15 g 2,4 g 730 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy. Nowy nabój opracowany w 1938 roku w arsenale Staatsbedrijf der Artillerie Inrichtingen A/D w Hemburgu.
Zwykła ze smugaczem De scherpe patroon No. 9
Pocisk pełnopłaszczowy zaopatrzony w części dennej w smugacz.
Szkolna De loose patroon No. 2
Naboje ślepe z drewnianym pociskiem używane do celów szkoleniowych.
