Historia konstrukcji:
Samochód pancerny opracowany w Republice Południowej Afryki. Montowany w zakładach South African Railway z nadwoziem pancernym produkowanym przez zakłady ISCOR z wykorzystaniem podwozi Ford dostarczanych z Kanady.
Łącznie dostarczono 255 egzemplarzy w wersji Mk. III MFF.
Indie otrzymały pierwsze 30 pojazdów tego typu w grudniu 1941 roku, które trafiły na wyposażenie Indian Armored Corps. Kilka pojazdów miał na stanie także walczący na Malajach 3rd Cavalary Regiment.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Wymiary: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zasięg: |
3 osoby własna 5.339 kg, bojowa 5.675 kg 5.309 x 2.299 x 2.502 mm, prześwit 279 mm 4×4 silnik 8-cyl. w układzie widlastym, zapłon iskrowy, chłodzony cieczą, pojemność 3.917 cm3, typu Ford 239 o mocy 95 KM przy 3.600 obr./min 4 biegi do przodu plus wsteczny, terenowy reduktor na drodze 88 km/h na drodze 320 km |
Opis konstrukcji:
Nadwozie wykonane ze spawanych płyt pancernych było umieszczone na ramie podwozia. Drzwi wejściowe po bokach kadłuba, koło zapasowe umieszczone na tylnej ścianie kadłuba. Zawieszenie kół na sprężynach śrubowych. Instalacja elektryczna o napięciu 6 V.
Czterosuwowy silnik dolnozaworowy (sv). Średnica cylindra 80,96 mm, skok tłoka 95 mm, stopień sprężania 6,3:1. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową i rozdzielczą napędzał wszystkie koła. Stosowano opony rozmiaru 9.75-18”.
