Historia konstrukcji:
Samolot „Audax” został opracowany w brytyjskich zakładach Hawker Aircraft Ltd. w Kingston. Powstał on na bazie wcześniejszego modelu samolotu wielozadaniowego Hawker „Hart”. Głównym konstruktorem był Sydney Camm. Pierwszy prototyp został oblatany w 1931 roku.
Irak zamówił na potrzeby swoich sił powietrznych wersję samolotu wyposażoną w silnik gwiazdowy Bristol „Pegasus” która otrzymała nazwę „Nisr” (pol. orzeł).
W 1934 roku dostarczono 34 samoloty:
– 24 egz. wyposażone w silnik Bristol „Pegasus” II M2
– 10 egz. wyposażone w silnik Bristol „Pegasus” VI P8
Zastosowanie:
W maju 1941 roku 1. dywizjon w bazie Mosul miał na stanie 25 samolotów.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
2 osoby własna 1.333 kg startowa 1.989 kg 11,35 m 9,02 m 3,17 m 32,33 m2 silnik 9-cyl. w układzie pojedynczej gwiazdy, chłodzony powietrzem, doładowany, typu Bristol „Pegasus” 320 km/h 6.500 m 700 km 1 km Vickers 7,7 mm, 1 km Lewis 7,7 mm, lekkie bomby |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy dwupłat konstrukcji metalowej krytej płótnem, z otwartymi kabinami załogi. Zastosowano trójkołowe stałe podwozie w układzie klasycznym.
Zaopatrzony w wąską osłonę Townenda silnik napędzał drewniane śmigło dwułopatowe.
Uzbrojenie stałe tworzył karabin maszynowy Vickers umieszczony z boku kadłuba, strzelający przez krąg śmigła z wykorzystaniem synchronizatora typu Constantinescu, a ruchomy karabin maszynowy Lewis zamontowano w tylnej kabinie obserwatora. Uzbrojenie bombowe przenoszono na zewnętrznych podwieszeniach podskrzydłowych.
