Historia konstrukcji:
Haubica polowa Q.F. 3.7in została opracowana w 1916 roku w Wielkiej Brytanii.
Po uzyskaniu niezależności została przyjęta na uzbrojenie sił zbrojnych Iraku.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość lufy: Odrzut lufy: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
94 mm (3,7 cala) 94x206R 732 kg 1.105 mm 445-889 mm od -5° do +40° 40° 4 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana (składała się z dwóch skręcanych ze sobą sekcji). Zastosowano zamek śrubowy.
Hydrauliczny opornik i pneumatyczny powrotnik umieszczone pod lufą (odrzut zmienny, zależny od kąta podniesienia). Przyrządy celownicze (przeziernik Sight, Dial, No. 7, Mk. I) znajdują się po lewej stronie lufy. Zastosowano skrzynkowe dwuogonowe łoże dolne, rozstawne. Drewniane koła z metalową obręczą dostosowane do trakcji konnej. Obsługa działa liczy 5 osób.
Amunicja:
Stosowano amunicję rozdzielnego ładowania. Stosowano pięć ładunków miotających.
Odłamkowo-burząca Shell, Q.F., H.E. 3.7-inch Mark I
| Długość pocisku: Masa pocisku: Masa materiału wybuchowego: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
318 mm 9,06 kg 0,8 kg 195 g kordytu M.D. 297 m/s 5.400 m (5.900 jardów) |
Amunicja typu HE zaopatrzona w głowicowy zapalnik uderzeniowy typu Fuze, Percussion, No 106.
