Historia konstrukcji:
Haubica polowa BL 6” 30 ctw zaprojektowana w 1896 roku w brytyjskich zakładach Vickers-Armstrong. Holandia zakupiła 30 dział tego typu w 1920 roku. Po mobilizacji armii w 1940 roku działa tego typu stanowiły uzbrojenie 7 baterii wyposażonych w 28 dział.
Dane techniczne:
| Kaliber: Masa: Masa zespołu odrzutowego: Długość lufy: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
152,4 mm 3.693 kg 1.524 kg 2.300 mm od 0° do +45° 16° 1-1,5 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa. Zamek klinowy o ruchu poziomym. Hydrauliczny opornik i pneumatyczny powrotnik umieszczone pod lufą. Przyrządy celownicze znajdowały się po lewej stronie lufy. Działo zaopatrzone w tarczę ochronną. Łoże dolne jednoogonowe, skrzynkowe (z otworem pośrodku dla uzyskania dużego kąta podniesienia lufy). Drewniane koła szprychowe z metalową obręczą. Holowanie za pomocą zaprzęgu sześciokonnego z prędkością do 7 km/h. Obsługa liczyła 9 osób.
Amunicja:
Odłamkowo-burząca 12 patroon brisantgranaat
| Masa pocisku: Prędkość wylotowa: Donośność: |
44,84 kg 350 m/s 8.500 m |
Odłamkowo-burząca 12 patroon brisantgranaat
| Masa pocisku: Prędkość wylotowa: Donośność: |
39 kg 427 m/s 10.400 m |
Amunicja rozdzielnego ładowania o zmiennym ładunku miotającym, z głowicowym zapalnikiem uderzeniowym.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze otrzymały oznaczenie 15,2 cm sFH 407 (h).
