Działo polowe Πεδινό πυροβόλο των 105χιλ, Schneider, υποδ.1925

Historia konstrukcji:
Armata polowa 105 mm Schneider wz. 1925 została opracowana we francuskich zakładach Schneider et Cie. w Le Creusot.

Siły zbrojne Grecji zakupiły 48 egzemplarzy.

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa:
Masa zespołu odrzutowego:
Wysokość linii ognia:
Rozstaw kół:
Odrzut lufy:
Długość lufy:
Kąt ostrzału w elewacji:
Kąt ostrzału w azymucie:
Szybkostrzelność:
105 mm
105x390R
na stanowisku 3.260 kg
936 kg
1.450 mm
1.650 mm
1.025 mm
3.240 mm L/30,8
od -3º do +60º
80º
6-8 strz./min

Opis konstrukcji:
Lufa stalowa samowzmacniana, gwintowana, zaopatrzona w 24 prawoskrętne zwoje. Zamek śrubowy z plastycznym uszczelnieniem odchylany na prawą stronę. Hydrauliczny opornik i sprężynowy powrotnik (stały odrzut lufy). Mechanizmy naprowadzające i celownik umieszczono po lewej stronie lufy. Tarcza ochronna o grubości 3,5 mm. Po rozstawieniu działa na stanowisku bojowym pod łożem dolnym rozstawia się dodatkową podporę, co powoduje podniesienie kół 5 cm ponad poziom gruntu. Działo przystosowane do trakcji konnej z zaprzęgiem 8 koni.

Amunicja:
Stosowano amunicję rozdzielnego ładowania.

Odłamkowo-burząca

Masa pocisku:
Masa materiału wybuchowego:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
15,66 kg
2,6 kg
660 m/s
do 15.500 m

Pocisk typu HE zaopatrzony w głowicowy zapalnik uderzeniowy.

W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze broni otrzymały oznaczenie 10,5 cm Kanone 340 (g).

Źrodła:

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.

Chris Chant „Artillery”, wyd. Amber Books, 2005 r.