Historia konstrukcji:
Aparat centralny Kdo.Hl.Ger. 35 był używany przez siły zbrojne Niemiec.

Przyjęty na uzbrojenie w 1935 roku.

Z aparatem tego typu współpracowały następujące działa:

armata przeciwlotnicza 8,8 cm Flak 18

armata przeciwlotnicza 8,8 cm Flak 36

armata przeciwlotnicza 8,8 cm Flak 37

Dane techniczne:

Opis konstrukcji:
Dane o odległości i wysokości celu są odbierane werbalnie od obsługi dalmierza Em 4m R (H) 34 lub Em 4m R (H) 36 o bazie optycznej 4 m (bezpośrednio lub telefonicznie). Z obu stron aparatu znajdują się lunety Rm.-F. 10×45 do prowadzenia obserwowanego celu – jedną obsługuje celowniczy azymutu natomiast drugą elewacji (cała obsługa liczy 9 osób).

Aparat wyliczał parametry potrzebne do naprowadzania dział artylerii przeciwlotniczej (kierunek i kąt podniesienia lufy oraz nastawa zapalnika czasowego), które przekazywano głosowo do obsług rozmieszczonych wokół dział.

Masa aparatu bez skrzyni transportowej 156 kg, skrzyni transportowej 65 kg, trójnóg 24 kg, skrzynia z akcesoriami pomocniczymi 30,55 kg.

Na czas transportu aparat umieszczany jest na jednoosiowym podwoziu Sd.Anh. 53. Zasilanie za pomocą akumulatora 12 V.

Źródła:

Instrukcja D. (Luft) T. 1408 „Richtlinien für den Einsatz von Funkmeßgeräten (Flak), und die Zusammenarbeit mit schweren schweren Flakbatterien und Flakscheinwerfern”, 1941 r.

Instrukcja L.Dv. 400/4a „Ausbildungsvorschriften für die Flakartillerie (A.V. Flak). Einzelausbildung. Heft 4a: Ausbildung am Kommandogerät 36, am Kommandohilfsgerät 35 und im Schießen mit Kommandorechner”, 1942 r.

Instrukcja L.Dv. 400/20,III „Ausbildungsvorschriften für die Flakartillerie (A.V. Flak). Einzelausbildung. Heft 20: Aufnahme- und Auswertevorschrift. Teil III:

Aufschreibungen, Auswertung und Beurteilung von Schießen und optischen Erprobungen mit Kommandohilfsgerät 35”, 1942 r.

Instrukcja L.Dv.T. 1351 „Kommandohilfsgerät 35. Beschreibung, Bedienungsanleitung und Behandeln”, 1941 r.