Historia konstrukcji:
Armata polowa 75 mm Schneider-Canet wz. 1904 została opracowana we francuskich zakładach Schneider et Cie. Nosiła oznaczenie firmowe Matériel de campagne à tir rapide de 75mm, type PR. Została zakupiona przez siły zbrojne Bułgarii.
W trakcie walk działa tego typu znalazły się na wyposażeniu sil zbrojnych Grecji. W 1940 roku wciąż używano 20 egzemplarzy.
Dane techniczne:
| Kaliber: Masa: Długość lufy: Wysokość linii ognia: Rozstaw kół: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
75 mm na stanowisku 1.016 kg, w transporcie 1.708 kg L/32 945 mm 1.450 mm od -5º do +16º 6º 10 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana. Masa zespołu odrzutowego 383,7 kg. Masa jaszcza z przodkiem 1.720 kg. Tarcza ochronna grubości 4 mm.
Amunicja:
Stosowano amunicję scaloną.
Odłamkowo-burząca
| Masa pocisku: Masa ładunku wybuchowego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
6,5 kg 0,58 kg szneiderytu 500 m/s 8.000 m |
Pocisk typu HE zaopatrzony w głowicowy zapalnik uderzeniowy.
Szrapnel
| Masa pocisku: Prędkość wylotowa: |
6,5 kg 500 m/s |
Skorupa pocisku mieściła 294 ołowiane lotki o masie 10 g każda. Rozcalenie skorupy pocisku ładunkiem 80 g czarnego prochu było inicjowane głowicowym zapalnikiem czasowym.
