Historia konstrukcji:
Bagnet S 109 (g) był używany przez siły zbrojne Niemiec.
Został opracowany w belgijskich zakładach Fabrique Nationale d’ Armes de Guerre w Herstal. Używany także w siłach zbrojnych Grecji (jako Ξιφολόγχη τυφεκίου Πεζικού FN, υπόδ. 1930) i Jugosławii.
Przejęty w dużych ilościach przez siły zbrojne Niemiec po kapitulacji Grecji i Jugosławii w 1941 roku.
Stosowany wraz z karabinem G 285 (g), karabinem G 288 (j), karabinem G 291 (j) oraz karabinkiem K 481 (j).
Dane techniczne:
Masa: Długość całkowita: Długość głowni: Szerokość głowni: Grubość głowni: Średnica obsady: |
z pochwą i żabką ok. 740 g sam bagnet ok. 480 g ok. 520 mm ok. 385 mm 25,5 mm 6,5 mm 15,5 mm |
Opis konstrukcji:
Zastosowano głownię jednosieczną, z fałszywym ostrzem. Jelec zaopatrzony w pierścień do osadzenia na lufie karabinu. Okładziny rękojeści drewniane, mocowane 2 nitami do trzpienia. Pochwa blaszana, mocowana do pasa za pomocą skórzanej żabki.