Historia konstrukcji:
Pistolet samopowtarzalny P 12 (ö) był używany przez siły zbrojne Niemiec.
Zaprojektował do Karel Krnka pracujący w austrowęgierskich zakładach Österreichische Waffenfabriks Gesellschaft (O.W.G.) w Steyr. Przyjęty na uzbrojenie austrowęgierskich sił zbrojnych pod oznaczeniem 9 mm Repetierpistole M.12. Wyprodukowano ok. 300 tysięcy egzemplarzy. Po zakończeniu Pierwszej Wojny Światowej pozostał na uzbrojeniu oddziałów austriackich sił zbrojnych.
Po aneksji Austrii w 1838 roku pistolet został wprowadzony na uzbrojenie niemieckich sił zbrojnych. Siły zbrojne Niemiec używały około 50 tysięcy egzemplarzy. Większość z nich została dostosowana do standardowej niemieckiej amunicji 9×19 Parabellum z dodatkowym oznakowaniem na zamku 08 lub P-08.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość całkowita: Wysokość: Długość lufy: Długość linii celowniczej: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
9 mm 9×23 Steyr niezaładowany 1.020 g 216 mm 143 mm 128 mm 160 mm wewnętrzny magazynek na 8 naboi praktyczna 16 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię krótkiego odrzut lufy, z ryglowaniem zamka poprzez jej obrót (4 występy ryglujące). Lufa gwintowana, zaopatrzona w 4 prawoskrętne bruzdy o skoku 200 mm. Mechanizm spustowy z zewnętrznym kurkiem, bez mechanizmu samonapinania (SA – Single Action).
Magazynek niewymienny ładowany od góry z 8 nabojowej łódki, przy odciągniętym do tyłu zamku.
Zastosowano celownik szczerbinkowy ze stałą nastawą na odległość 50 m, współpracujący z muszką umieszczoną nad wylotem lufy.
Okładziny rękojeści drewniane.
Amunicja:
Stosowano łuski mosiężne długości 23,2 mm, średnica dna 9,7 mm.
Naboje pakowano po 16 sztuk w kartonowe opakowania.
Zwykła
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
33 mm 15,5 mm 12,5 g 7,5 g 0,35 g 385 m/s praktyczna 50 m |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.
