Historia konstrukcji:
Karabin wyborowy opracowany w norweskich zakładach Kongsberg Våpenfabrikk w Kongsberg.
W latach 1925-1950 wyprodukowano 2.274 egzemplarze jako nowe (z tego do momentu niemieckiego ataku około 1.900 egz.) oraz dodatkowo przeprowadzono konwersję pewnej liczby standardowych karabinów Gevær M/1894.
Wiele egzemplarzy przebudowano na karabiny wyborowe Skarpskyttergevær M/1930 (podobnie jak wcześniejszy model Skarpskyttergevær M/1923 wyprodukowany w liczbie 630 egzemplarzy).
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość całkowita: Długość lufy: Zasilanie: |
6,5 mm 6,5×55 Krag 4,45 kg 1.117 mm 610 mm magazynek wewnętrzny na 5 naboi |
Opis konstrukcji:
Analogiczna do karabinu piechoty Krag-Jørgensen 6,5 mm Gevær M/1894.
Amunicja:
Produkcją amunicji zajmowały się norweskie zakłady Raufoss Ammunisjonsfabrikk w Raufoss (obecnie znane jako Nammo AS – bicia na dnie łuski RA). Pakowana po 10 naboi w papierowe opakowanie, które było przewiązywane sznurkiem.
Zwykła 6,5 mm skarpe geværpatrone
| Masa pocisku: Prędkość wylotowa: |
10,1 g 710 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem. W służbie niemieckiej amunicja ta otrzymała oznaczenie 6,5 mm Patrone 152 (n).
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze broni otrzymały oznaczenie 6,5 mm Zielfernrohr-gewehr 212 (n).
