Historia konstrukcji:
Celownik optyczny M.G.Z. był używany przez siły zbrojne Niemiec.

W katalogu wzorów uzbrojenia otrzymał oznaczenie Gerät 27-1129.

Przyjęty na uzbrojenie w 1937 roku.

Dane techniczne:

Opis konstrukcji:
Celownik optyczny służący do kierowania ogniem karabinów maszynowych M.G. 34 oraz M.G. 42. Na obudowie poziomica bąbelkowa oraz gniazdo elektryczne do podłączenia zasilania dla iluminatora w celu podświetlenia siatki celowniczej. Ogień pośredni na odległość do 3.500 m

Ponieważ celowniczy korzystający z wysoko umieszczonego celownika optycznego był bardzo wyeksponowany to w 1942 roku została wprowadzona do użycia przystawka peryskopowa Vorsatzfernrohr MG Zieleinrichtung, która obniżając linię celowniczą umożliwiała prowadzenie ognia z wysokości analogicznej do mechanicznych przyrządów celowniczych.

Źródła:

Instrukcja H.Dv. 448/3 „Beobachtungs- und Vermessungsgerät Heft 3: M. G. Zielfernrohr, M. G. Richtkreis, M. G. Richtaufsatz, M. G. Messdreieck, M. G. Zieleinrichtung, Messdreieck 34, Notvisier für 3,7 cm Pak, Richtaufsatz 35, Richtaufsatz f. l. Gr. W.”, 1938 r.