Historia konstrukcji:
Samolot bombowy Bristol Type 142M zaprojektował Frank Barnwell z brytyjskich zakładów Bristol Aeroplane Company z Filton. Model ten powstał w odpowiedzi na zapotrzebowanie RAF Specification 28/35. Prototyp został oblatany 25 czerwca 1936 roku.
W ramach programu rozbudowy lotnictwa z 1936 roku samoloty tego typu zostały zamówione dla południowoafrykańskich sił powietrznych South African Air Force (SAAF). Wprowadzane od 1939 roku i w momencie przystąpienia do wojny w służbie był tylko jeden samolot o numerze ewidencyjnym L1431.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
3 osoby własna 4.050 kg startowa 5.580 kg 17,17 m 12,12 m 3,00 m 43,57 m² 2 silniki 9-cyl. w układzie pojedynczej gwiazdy, chłodzone powietrzem, doładowane, typu Bristol „Mercury” VIII o mocy 840 hp przy 2.400 obr./min 447 km/h na wysokości 5.000 m 7.500 m 1.700 km 2 km kal. 7,7 mm, 454 kg bomb |
Opis konstrukcji:
Dwusilnikowy samolot w układzie średniopłata konstrukcji metalowej. Zastosowano chowane w locie podwozie w układzie klasycznym.
Umieszone w szerokiej osłonie Townenda silniki napędzały trójłopatowe metalowe śmigła o zmiennym skoku.
Uzbrojenie stałe stanowił 1 karabin maszynowy Vickers kal. 7,7 mm umieszczony w skrzydle oraz 1 karabin maszynowy Lewis kal. 7,7 mm umieszczony w obrotowej wieżyczce grzbietowej. Kadłubowa komora bombowa mieściła 4 bomby o masie 113 kg każda lub ekwiwalent bomb mniejszych wagomiarów. Zrzutu bomb dokonywano z wykorzystaniem celownika bombowego Course Setting Bomb Sight Mk. IX A (Wimperis).
