Historia konstrukcji:
Samolot myśliwski „Hurricane” zaprojektował Sydney Camm pracujący w brytyjskich zakładach Hawker Aircraft Ltd. Prototyp został oblatany 6 listopada 1935 roku.
W 1938 roku Jugosławia kupiła u brytyjskiego producenta 12 samoloty w wersji Mk. I (dostawy miedzy grudniem 1938 a kwietniem 1939 roku), a potem zakupiono kolejną partię 12 samolotów (dostarczone w marcu 1940 roku).W ramach umowy licencyjnej planowano wyprodukowanie dalszych 100 samolotów.
Z planowanych 60 egzemplarzy w jugosłowiańskich zakładach Zmaj wyprodukowano dalsze 24 egzemplarze (ostatnie 6 odebrano już po niemieckim ataku). W obliczu utrudnionych dostaw brytyjskich silników Rolls-Royce „Merlin” eksperymentalnie jeden z samolotów został zaopatrzony w niemiecki silnik DB 601 – projekt oznaczono L.V.T.-1 (Lovac Vazduhoplovno Tehnički-1). Badania w locie wykazały doskonałe osiągi maszyny.
Produkcję 60 egzemplarzy miały podjąć zakłady Rogožarski A.D. w Belgradzie zajęte w tym czasie opracowaniem własnej konstrukcji samolotu myśliwskiego IK-3. W efekcie w momencie niemieckiego ataku na linii produkcyjnej w zaawansowanym stadium montażu znajdowało się 12 samolotów które oczekiwały na dostawę ważnych podzespołów (nie miały np. śmigieł). Planowana druga seria 12 maszyn miała być wykończona w standardzie L.V.T.-1 z silnikiem DB 601.
Zastosowanie:
W momencie niemieckiego ataku w kwietniu 1941 roku w jednostkach pierwszej linii znajdowało się 38 samolotów.
Dane techniczne:
Załoga: Masa własna: Masa startowa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Wznoszenie: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
1 osoba 2260 kg 2924 kg 12,29 m 9,58 m 4,04 m 23,9 m2 1 silnik 12-cyl. w układzie widlastym, chłodzony cieczą, typu Rolls-Royce „Merlin” III o mocy 1040 KM 508 km/h 12 m/s (6 min na wysokość 4570 m) 10.100 m 800 km 8 km FN-Browning kal. 7,9 mm |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy samolot myśliwski zbudowany w układzie wolnonośnego dolnopłata z chowanym podwoziem i zakrytą kabiną pilota. Kadłub o konstrukcji kratownicowej kryty w przedniej części duraluminium, natomiast reszta kadłuba płótnem. Skrzydła z metalowymi dźwigarami i żebrami były pokryte na krawędzi natarcia duraluminium, a na pozostałej powierzchni płótnem. Karabiny maszynowe zgrupowane w zewnętrznej części skrzydeł po 4 poza kręgiem śmigła, co pozwalało na użycie ich pełnej szybkostrzelności (bez synchronizatora).