Po intensyfikacji konfliktu w tranzycie przez podległą rządowi Vichy Syrię zaczęły przybywać do Mosulu samoloty włoskie. Przemalowano na nich oznaczenia na irackie, ale loty wykonywały na nich załogi włoskie.
Podstawę wydzielonego oddziału stanowiły samoloty myśliwskie Fiat C.R. 42 pochodzące z dywizjonu 155a Squadriglia, 3º Gruppo z Sardynii przemianowanego na Squadriglia Speciale Irak pod dowództwem Capitano Francesco Sforza – 23 maja 1941 roku wchodzące w skład jednostki 12 samolotów (z dodatkowym zbiornikiem paliwa pojemności 100 litrów co podnosiło zasięg do 1.100 km) wysłano do Iraku.
Trasa obejmowała wylot 23 maja z Alghero, przelot 900 km do Valona, następnie wyspa Rodos (włoskie Wyspy Dodekanezu – lotnisko Maritza), potem syryjskie lotnisko Aleppo (25 maja) i ostatni odcinek na irackie lotnisko w Mosulu (27 maja), a 28 maja na dysponujące większymi zapasami lotniczej benzyny lotnisko Kirkuk.
Przelot formacji odbył sie razem z samolotami pomocniczymi – 1 egz. samolotu transportowego SIAI SM.79, 2 egz. samolotów transportowych SIAI SM.81. Podczas tranzytu 1 maszyna rozbiła się na albańskim lotnisku Valona (Vlorë). Kolejny samolot został stracony podczas walki 29 maja nad obleganą przez Irakijczyków bazą RAF w Habbaniyah.
Dodatkowo na barkach samolotów transportowych SIAI SM.82 ze składu 149º Gruppo spoczęło realizowanie dostaw zaopatrzenia dla wydelegowanego oddziału – pomiędzy 14 a 27 maja 1941 roku w ramach 18 misji przetransportowano 18 ton ładunków i 25 osób personelu.
31 maja pozostałe 7 sprawnych maszyn odleciało z Iraku pozostawiając za sobą 3 maszyny wymagające naprawy. Towarzyszący samolot transportowy SIAI SM.79 został zniszczony na syryjskim lotnisku Aleppo 31 maja podczas ataku RAF. Pozostałe samoloty 4 czerwca wylądowały na wyspie Rodos, a następnie przerzucono je na front do Afryki Północnej.
