Historia konstrukcji:
Samolot rozpoznawczy R.31 zaprojektował w 1935 roku Alfred Renard z belgijskich zakładów Constructions Aéronautiques Georges Renard w Evére koło Brukseli. Prototyp został oblatany 16 października 1932 roku.
W marcu 1934 roku zamówienie na 28 egzemplarzy seryjnych – pierwsze 6 maszyn powstało u producenta, natomiast pozostałe wykonały zakłady SABCA w latach 1935-1937. Kolejne 6 egzemplarzy zostało zamówionych w sierpniu 1935 roku i dostarczonych do początku 1938 roku (4 egz. wykonała firma Renard, a 2 egz. zakłady SABCA). Otrzymały one numery ewidencyjne od R1 do R32.
Dwa płatowce posłużyły do prób innych jednostek napędowych – Lorraine „Petrel” (przebudowany potem do pierwotnej postaci) oraz gwiazdowego Gnome-Rhône 14K „Mistral Major” (proponowana wersja R.32 – płatowiec ten został potem przystosowany do silnika w układzie widlastym typu Hispano Suiza 12Y).
Zastosowanie:
W okresie międzywojennym stracono 2 samoloty: 30 września 1939 roku maszyna o numerze ewidencyjnym R29 została rozbita, natomiast 6 marca 1940 roku maszyna o numerze R31 lądowała awaryjnie na plaży i w wyniku odniesionych uszkodzeń została skreślona ze stanu. 10 maja 1940 roku w gotowości bojowej znajdowało się 21 maszyny na stanie eskadr 9/V/1 Aé (11 egzemplarzy) oraz 11/VI/1 Aé (10 egzemplarzy) stacjonujących na pokojowym lotnisku w Bierset.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Prędkość wznoszenia: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
2 osoby własna 1.330 kg, startowa 2.130 kg 14,40 m 9,20 m 2,92 m 32 m2 1 silnik 12-cyl. w układzie widlastym, chłodzony cieczą, typu Rolls-Royce „Kestrel” IIS o mocy 525 KM 294 km/h na wysokości 4.000 m 5,5 minuty na 2.000 m 8.750 m 650 km 3 km FN-Browning kal. 7,65 mm, 36 kg bomb |
Opis konstrukcji:
Samolot jednosilnikowy zbudowany w układzie zastrzałowego górnopłata (parasol) o konstrukcji metalowej – kadłub kryty w części przedniej panelami z blachy aluminiowej, natomiast w części tylnej był kryty płótnem. Płat kryty płótnem był podparty zastrzałami w kształcie litery V.
Uzbrojenie stanowiły 2 stałe karabiny maszynowe strzelające przez krąg śmigła z wykorzystaniem synchronizatora oraz jeden ruchomy karabin maszynowy obsługiwany przez obserwatora. Pod skrzydłami można było podwiesić 4 lekkie bomby o masie 9 kg każda.
