Moździerz 81 mm Brandt M27/31

Historia konstrukcji:
Moździerz piechoty 81 mm M27/31 został opracowany pod koniec lat 20-tych XX wieku we francuskich zakładach Établissements Edgar Brandt w Paryżu. Przyjęty na uzbrojenie armii francuskiej pod oznaczeniem Mortier de 81 mm Modèle 27-31. W okresie międzywojennym w ramach oferty eksportowej producenta został on zakupiony przez wiele państw i wprowadzony na uzbrojenie ich sił zbrojnych.

W połowie lat 30-tych XX wieku także Iran zakupił duża partię takich moździerzy. Zgodnie z etatem każdy pułk piechoty miał posiadać 6 egzemplarzy.

Dane techniczne:

Kaliber:
Masa:
Długość lufy:
 
Kąt ostrzału w elewacji:
Kąt ostrzału w azymucie:
 
Szybkostrzelność:
81,4 mm
na stanowisku 61,6 kg
z nasadą 1.267,5 mm
(w tym przewód lufy 1.167 mm)
od +45° do +85°
w zależności od kąta podniesienia lufy
od 8° do 12°
20 strz./min

Opis konstrukcji:
Moździerz składał się z 3 podstawowych elementów: gładkościennej lufy, dwójnogu z mechanizmem podniesieniowym i kierunkowym oraz prostopadłościennej płyty oporowej. Po lewej stronie mechanizmu podniesieniowego można było zamontować celownik-kątomierz.

Na stanowisku bojowym najpierw ustawiano na ziemi podstawę, następnie w zaczepie kulowym umieszczono lufę, do której na końcu przymocowywano dwójnóg. Pociski ładowano odprzodowo, od strony wylotu. Iglica spustowa mogła być zablokowana na stałe w górnym położeniu lub zwalniana ręcznie.

Amunicja:
Granaty przenoszono po 3 sztuki w metalowych skrzynkach transportowych. Do ich wystrzeliwania stosowano 7 ładunków miotających, dobieranych przez obsługę przed oddaniem strzału.

Odłamkowa lekka

Masa granatu:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
3,25 kg
od 72 m/s do 174 m/s
od 240 do 2.850 m

Granat z grubościenną skorupą karbowaną od wewnątrz dla wymuszonej fragmentacji oraz wypełnioną materiałem wybuchowym (zasięg rażenia odłamkami do 30 metrów), zaopatrzony w głowicowy zapalnik uderzeniowy. Stabilizacja pocisku w locie za pomocą brzechw.

Odłamkowa ciężka

Masa granatu:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
6,5 kg
od 45 m/s do 115 m/s
od 95 do 1.200 m

Granat z grubościenną cylindryczną skorupą wypełnioną materiałem wybuchowym, zaopatrzony w głowicowy zapalnik uderzeniowy. Stabilizacja pocisku w locie za pomocą rozkładanych brzechw.

Źródła:

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *