Historia konstrukcji:
Motocykl model R 75 został opracowany w 1938 roku w niemieckich zakładach Bayerische Motoren Werke A.G. w München (pol. Monachium). Wzorowano się na cywilnym modelu R 71.
Motocykl przegrał badania porównawcze z konkurencyjnym motocyklem Zündapp KS 750, ale po zastosowaniu wielu wspólnych podzespołów podjęto decyzję o przyjęciu go na uzbrojenie Wehrmachtu. Początkowo produkowany w fabryce w München, a następnie produkcję przeniesiono do fabryki w Eisenach. Między lipcem 1941 roku a październikiem 1944 roku wyprodukowano 16.545 egzemplarzy. Cena jednostkowa wynosiła 2.630 RM.
Dane techniczne:
| Masa: Wymiary: Rozstaw osi: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: Zużycie paliwa: |
własna 420 kg, całkowita 670 kg 2.400 x 1.730 x 1.000 mm, prześwit 150 mm 1.444 mm silnik 2-cyl., chłodzony powietrzem, pojemność 745 cm3, typu M56 Baumster 275 o mocy 26 KM przy 4.400 obr./min 4 biegi do przodu plus wsteczny, terenowy reduktor na drodze 92 km/h 24 litry na drodze 6,3 l/100 km, w terenie 8,5 l/100 km |
Opis konstrukcji:
Rama stalowa, rurowa. Zawieszenie z przodu obejmowało widelec teleskopowy z amortyzatorami hydraulicznymi, natomiast z tyłu zastosowano zawieszenie sztywne. Hydrauliczna instalacja hamulcowa działa na koło tylne i koło wózka, natomiast przednie koło ma standardowy układ mechaniczny.
Instalacja elektryczna o napięciu 6 V z akumulatorem o pojemności 7 Ah. Zastosowano zapłon iskrownikowy z iskrownikami typu Bosch FJ 2R 134 (bardziej stabilne i mniej wymagające w obsłudze) lub Noris ZG 2a, które były wyposażone w odśrodkowy regulator przyśpieszenia zapłonu.
Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv) z cylindrami w układzie przeciwsobnym (bokser). Średnica cylindra 78 mm, skok tłoka 78 mm, stopień sprężania 1:5,8. Zastosowano dwa gaźniki typu Graetzin Sa 24/1 (prawy) oraz Sa 24/2 (lewy). Rury wydechowe poprowadzone po obu stronach pojazdu.
Przełożenia skrzyni biegów:
1. bieg: 3,22 (22 km/h)
2. bieg: 1,83 (44 km/h)
3. bieg: 1,21 (66 km/h)
4. bieg: 0,90 (92 km/h)
wsteczny: 2,41
Z załączonym terenowym reduktorem:
1. bieg: 4,46 (14 km/h)
2. bieg: 2,54 (24 km/h)
3. bieg: 1,67 (42 km/h)
wsteczny: 3,30
Sterowanie przełożeniami zapewniała ręczna dźwignia umieszczona obok zbiornika paliwa, natomiast do załączania biegu wstecznego zastosowano oddzielną dźwigienkę umieszczoną bezpośrednio przy skrzyni biegów.
Sprzęgło suche jednotarczowe. Napęd przekazywany na tylne koło za pomocą wału Kardana oraz dodatkowo na koło bocznego wózka. Stosowano opony z terenowym bieżnikiem rozmiaru 4.50-16″ lub 4.75-16″ (rozmiar stosowany w ówczesnych samochodach). Koło zapasowe było przewożone na górnej ściance bocznego wózka. Pomiędzy bocznym wózkiem a motocyklem znajdował się także hak dla podczepienia lekkiej dwukołowej przyczepy.
