Armata przeciwpancerna Pantserafweer-geschut van 37 mm Pak

Historia konstrukcji:

Armata przeciwpancerna 3,7 cm Pak została opracowana w drugiej połowie lat 20-tych XX wieku w niemieckich zakładach Rheinmetall-Borsig AG z Düsseldorfu.

Holandia zakupiła partię tych dział w drugiej połowie kat 30-tych XX wieku.

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa:
 
Wymiary:
Długość lufy:
 
Odrzut lufy:
Kąt ostrzału w elewacji:
Kat ostrzału w azymucie:
Szybkostrzelność:
37 mm
37x250R
na stanowisku 328 kg,
w transporcie 440 kg
3.400 x 1.650 x 1.170 mm
z zamkiem 1.654,8 mm
(w tym część gwintowana 1.308 mm)
maksymalny 595 mm
od -8° do +25°
59°
20 strz./min

Amunicja:

Przeciwpancerna

Długość naboju:
Długość łuski:
Średnica dna łuski:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa materiału wybuchowego:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
337 mm
250 mm
51,5 mm
1,32 kg
0,685 kg
0,013 kg
0,189 kg Digl.R.P.-8.2
762 m/s

Pełnokalibrowy pocisk przeciwpancerny był wykonany z wysokogatunkowej stali stopowej. Zapalnik denny niemieckiego typu Bd.Z. 5103 pobudzał niewielki ładunek wybuchowy. Ponadto w części dennej pocisku znajdował się smugacz.

Przebijalność płyty pancernej odchylonej od pionu o 30 stopni:

odległość
100 m
500 m
1000 m
1500 m
grubość
34 mm
29 mm
22 mm
19 mm

Odłamkowa Brisantgranat

Długość naboju:
Długość łuski:
Średnica dna łuski:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa materiału wybuchowego:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
341,5 mm
250 mm
51,5 mm
1,32 kg
0,61 kg
0,026 kg
0,175 kg Digl.R.P.-8.2
745 m/s
7.200 m

Pocisk typu HE w górnej części grubościennej skorupy mieścił komorę ładunku wybuchowego, natomiast w dolnej duży smugacz. Niewielki ładunek wybuchowy był pobudzany głowicowym zapalnikiem uderzeniowym niemieckiego typu A.Z. 39 (Rh.S. 274 lub Rh.S. 222).

W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze otrzymały oznaczenie 3,7 cm Pak 153 (h).

Źródła:

Werner Haupt „German anti-tank guns 1935-1945”, wyd. Schiffer Publishing Ltd., 1990

Chris Chant „Artillery”, wyd. Silverdale Books, 2005

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006

Peter Chemberlain, Hilary L. Doyle, Thomas T. Jentz „Encyklopedia of German Tanks in World War Two”, wyd. A&AP, 1978

Raport brytyjskiego wywiadu „Enemy weapons. Part III. German light anti-aircraft and anti-tank guns”, The War Office,  1942

Максим Коломыец „Противтанковая артиллерия Вермахта 1939-1945 гг.”, 2006

Wolfgand Fleischer „3,7-cm-Panzerjägerkanone”, Waffen-Arsenal Band 169, wyd. PODZUN-PALLAS-VERLAG GmbH, 1997

Internet:

http://www.grebbeberg.nl/

http://www.waroverholland.nl/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *