Historia konstrukcji:
Motocykl WD/CO został opracowany w 1942 roku w brytyjskich zakładach Enfield Cycle Company Ltd. w Enfield. Poprzedni model motocykla WD/C miał zbyt słaby silnik dolnozaworowy, zatem podjęto decyzję o opracowaniu nowego modelu na jego bazie.
W latach 1942-1945 wyprodukowano 29.037 egzemplarzy. Cena jednostkowa wynosiła około 50 funtów.
Dane techniczne:
Masa: Wymiary: Rozstaw osi: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: Zużycie paliwa: |
własna 182 kg ? x ? x ? mm, prześwit 140 mm 1.346 mm silnik 1-cyl. chłodzony powietrzem, pojemność 346 cm3, o mocy 13,5 bhp przy 4.800 obr./min 4 biegi na drodze 105 km/h 12,5 litra ok. 4,5 l/100 km |
Opis konstrukcji:
Rama rurowa, stalowa. Zawieszenie z przodu widelec trapezowy z amortyzatorem ciernym, a z tyłu sztywne. Instalacja elektryczna Magdyno Lucas o napięciu 6 V. Akumulator o pojemności 10 Ah.
Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv). Średnica cylindra 70 mm, skok tłoka 90 mm, stopień sprężania 5,75:1. Zasilany gaźnikiem typu Amal 76 AC/1 A. Układ smarowania silnika z suchą skrzynią korbową. Napęd na tylne koło był przekazywany za pomocą łańcucha. Stosowano opony rozmiaru 3.25-19”.