Historia konstrukcji:
Motocykl wojskowy z wózkiem bocznym, opracowany w belgijskich zakładach Société Anonyme Maison Saroléa w Herstal. Powstał on na przełomie 1938 i 1939 roku według podobnej koncepcji do motocykla FN M12, z którym był w dużym stopniu zunifikowany.
Dane techniczne:
Masa własna: Jednostka napędowa: Skrzynia biegów: Prędkość maksymalna: |
z wózkiem bocznym 545 kg silnik 2-cyl. w układzie boxer, pojemność 973 cm3, o mocy 20 KM 3 biegowa, bieg wsteczny, 2-biegowy reduktor z wózkiem bocznym na drodze 90 km/h |
Opis konstrukcji:
Zbiornik paliwa typu siodłowego. Rama motocykla wykonana ze spawanych rur stalowych. Konstrukcja wózka bocznego ramowa z rur stalowych. Za miejscem pasażera znajdował się schowek i koło zapasowe. Zawieszenie wózka na dwóch ćwierćeliptycznych resorach. Napęd przechodził przez metalową osłonę.
Silnik 4-suwowy dolnozaworowy w układzie boxer opracowany w zakładach Sarolea. Średnica cylindra wynosiła 88 mm, natomiast skok tłoka 80 mm. Chwyt powietrza z filtrem był umieszczony nad cylindrami. Suche sprzęgło sterowane ręcznie. Skrzynia przekładniowa trzybiegowa, z dwubiegowym terenowym reduktorem i biegiem wstecznym. Napęd przekazywany na koło tylne i boczne za pomocą wałka Kardana, z mechanizmem różnicowym, co znacznie poprawiało prowadzenie pojazdu. Napęd koła wózka podczas jazdy szosowej można było odłączyć przesuwnym sprzęgłem. Koła z bieżnikiem terenowym 4.00-19”.