Historia konstrukcji:
Motocykl model BD 250 opracował Otto Reitz pracujący w niemieckich zakładach Triumph Werke Nürnberg A.G. w Nürnberg (pol. Norymberga.
Model wojskowy został opracowany na bazie wersji cywilnej i dodatkowo otrzymał w oznaczeniu literę W od Wehrmacht. Produkowany seryjnie w latach 1939-1943.
Dane techniczne:
| Masa: Wymiary: Rozstaw osi: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: Zużycie paliwa: |
własna 140 kg, całkowita 295 kg 2.000 x 760 x 680 mm, 110 mm 1.320 mm silnik 1-cyl. (podwójny), chłodzony powietrzem, pojemność 248 cm3 , o mocy 12 KM przy 3.800 obr./min 4 biegi na drodze 105 km/h 11,3 litrów na drodze ok. 2,6 l/100 km |
Opis konstrukcji:
Rama stalowa, rurowa. Przedni widelec wahliwy, natomiast z tyłu zawieszenie sztywne. Instalacja elektryczna o napięciu 6 V z akumulatorem o pojemności 7 Ah.
Silnik dwusuwowy w układzie ze wspólną komorą spalania. Średnica cylindra 2×45 mm, skok tłoka 78 mm, stopień sprężania 1:5,5. Zastosowano gaźnik typu Bing. Rura wydechowa poprowadzona po lewej stronie pojazdu.
Przełożenia skrzyni biegów:
1. bieg: 3,25
2. bieg: 1,80
3. bieg: 1,33
4. bieg: 1,00
Napęd przekazywany na tylne koło za pomocą łańcucha. Stosowano opony rozmiaru 3.25-19″.
