Historia konstrukcji:
Reflektor przeciwlotniczy Flak-S.W. 150 cm 42 był używany przez siły zbrojne Niemiec.
Opis konstrukcji:
Światłość lampy łukowej opartej na elektrodach wykonanych z węgla Becka (Beck-Kohlen – węgiel drzewny z dodatkiem pierwiastków ziem rzadkich jak itr i fluorek ceru) wynosi ok. 1,1 miliarda świec Hefnera (HK – Hefner Kerze) co odpowiada ok. 990 milionom kandeli.
Katoda ma postać pręta średnicy 16 mm i w miarę spalania jest automatycznie przesuwana ruchem obrotowym tak, aby roboczy odstęp między elektrodami mieścił się w przedziale między 35 a 50 mm.
Źródłem światła jest elektryczna lampa łukowa z węglowymi elektrodami, zasilana za pomocą generatora Maschinensatz 110 V 24 kW 37. Kabel podłączeniowy do generatora ma długość 200 m. Lustro jest zaopatrzone w przesłonę żaluzjową, plus na czas transportu przykrywane pokrywą.
Naprowadzanie na cel według wskazań prezentowanych na wskaźnikach celowniczych Übtrg.Ger. 37, nadesłanych od przyrządu obserwacyjnego Flakrichtgerät 40 lub bezpośrednio od współpracującego radaru.
Przy dobrej przejrzystości powietrza reflektor pozwala śledzić cel odległy maksymalnie o 12.000 m.
Obsługa reflektora obejmuje dowódcę oraz 5 żołnierzy (w tym kierowca ciągnika) z obsługi reflektora plus 3 żołnierzy (w tym kierowca ciągnika) do obsługi generatora.
