Historia konstrukcji:
Przeprojektowany pistolet ČZ vz. 22, który dostosowano do amunicji .380 ACP. Produkowany w latach 1923-1938 przez firmę Česká Zbrojovka A.S. Praha, w zakładach w Strakonicach w ilości około 180 tysięcy egzemplarzy. Przyjęty na uzbrojenie armii czechosłowackiej pod oznaczeniem Pistole ČZ vz. 24.
Po uzyskaniu niepodległości Słowacja zachowała ten pistolet na uzbrojeniu tworzonych jednostek piechoty. Na stanie jednostek słowackich znajdowało się ok. 10 tysięcy egzemplarzy.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość całkowita: Długość lufy: Zasilanie: |
9 mm 9×17 mm vz. 24 0,67 kg 152 mm 90,5 mm magazynek na 8 naboi |
Opis konstrukcji:
Pistolet samopowtarzalny wykorzystywał energię krótkiego odrzutu lufy. Zamek był zaryglowany przy strzale przez obrót lufy. Sprężyna powrotna znajdowała się pod lufą. Kurek częściowo odkryty. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek pozostawał w tylnym położeniu. Magazynek pudełkowy, jednorzędowy wkładany do gniazda w chwycie. Stałe przyrządy celownicze.
Amunicja:
Lokalna wersja naboju pistoletowego 9×17 mm Short (9 mm Browning Short, w USA znany jako .380 ACP).
Mosiężna łuska długości 17,1 mm, średnica kryzy 9,04 mm.
Zwykła 9 mm náboj vz. 22
| Długość naboju: Długość łuski: Średnica dna łuski: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Zasięg skuteczny: |
25 mm 17,3 mm 9,40 mm 9,6 g 6 g 0,2 g 296 m/s 40 m |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.
Ślepa vz. 24
Wykorzystuje drewniany pocisk rozpadający się po opuszczeniu lufy.
