Historia konstrukcji:
Pistolet maszynowy opracowany i patentowany w 1933 roku przez braci Josefa i Františka Koucký. Produkowany w czechosłowackich zakładach Československá Zbrojovka Brno pod firmowym oznaczeniem ZK 383. Produkowany w latach 1936-1942 na potrzeby wojsk Brazylii, Bułgarii, Czechosłowacji, Niemiec (głównie SS – zakłady włączono w skład gospodarki III Rzeszy jako Waffenwerke Brünn A.G.), Słowacji (190 egzemplarzy) i Wenezueli.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość broni: Długość lufy: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
9 mm 9×19 Parabellum bez amunicji 4,25 kg, załadowany 4,83 kg 875 mm 325 mm magazynek na 30 naboi teoretyczna 500/700 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystywała energię odrzutu zamka swobodnego. Broń strzelała z zamka otwartego. Regulacja szybkostrzelności poprzez zmianę masy zamka. Zasilanie z dwurzędowych magazynków pudełkowych (masa załadowanego 0,58 kg) wkładanych do gniazda z lewej strony broni, natomiast okno wyrzutowe łusek znajdowało się po prawej stronie. Trójpołożeniowy przełącznik rodzaju ognia – broń zabezpieczona, ogień pojedynczy i ogień ciągły.
Dwójnóg był mocowany do perforowanej osłony w połowie długości lufy. Na wylocie szybkowymiennej lufy o 6 bruzdach można było zamontować bagnet. Celownik przeziernikowy wyskalowany od 100 do 800 m. Krótkie łoże i kolba z chwytem półpistoletowym były wykonane z drewna.
Amunicja:
Zwykła
| Masa pocisku: Prędkość wylotowa: |
? g 365 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.
