Historia konstrukcji:
Samochód ciężarowy DZ 12 został opracowany w 1929 roku we francuskich zakładach Établissements Louis Willème et Cie w Nanterre. Produkowany seryjnie w latach 1930-1938.
Po ogłoszonej w 1939 roku mobilizacji siły zbrojne Francji miały na stanie partię pojazdów tego typu.
Dane techniczne:
| Masa: Ładowność: Rozstaw osi: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: |
ok. 7.000 kg 12.000 kg 4.220 mm lub 5.070 mm 6×2 silnik 6-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą, wysokoprężny, pojemność 10.595 cm3, typu Deutz o mocy 100 KM przy 1.200 obr./min 4 biegi do przodu plus wsteczny, demultiplikator na drodze 45 km/h |
Opis konstrukcji:
Zastosowano zamkniętą kabinę załogi w układzie klasycznym (za silnikiem). Za kabiną zlokalizowano skrzynię ładunkową osłanianą brezentową plandeką rozpinaną na metalowych pałąkach. Nadwozie jest umieszczone na stalowej ramie nośnej. Zawieszenie kół na sztywnych osiach amortyzowanych półeliptycznymi resorami piórowymi. Instalacja elektryczna o napięciu 12 V.
Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv). Średnica cylindra 115 mm, skok tłoka 170 mm. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową przekazuje napęd na koła środkowej osi (tylna oś wleczona, na obu tylnych osiach koła zdwojone). Hydrauliczny układ hamulcowy działa na wszystkie koła, natomiast mechaniczny hamulec pomocniczy (ręczny) działa na koła tylne. Stosowano opony rozmiaru 40 x 8 z przodu oraz 42 x 9 z tyłu (na obu tylnych osiach koła zdwojone).
