Historia konstrukcji:
Samochód osobowy „Celtaquatre” został opracowany we francuskich zakładach Sociétè Anonyme de Usines Renault z Billancourt pod Paryżem. Od 1936 roku była produkowana wersja z bardziej aerodynamicznym nadwoziem (oznaczenie fabryczne ADC 1 oraz ADC 3). W 1939 roku zakończono produkcję na korzyść nowego modelu „Juvaquatre”.

W 1940 roku w armii francuskiej było w użyciu około 2.300 egzemplarzy samochodów osobowych Renault kilku modeli.

Folder reklamowy samochodu Renault „Celtaquatre”

Dane techniczne:

Liczba miejsc:
Masa:
Wymiary:
Rozstaw osi:
Jednostka napędowa:

Prędkość maksymalna:
Zużycie paliwa:

4/5
1.150 kg
4.020 x 1.510 x 1.600 mm
2.710 mm
silnik 4-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą,
zapłon iskrowy, pojemność 1.463 cm³,
o mocy 30 KM przy 3.600 obr./min
na drodze 97 km/h
na drodze 8 l/100 km

Opis konstrukcji:
Zamknięte czterodrzwiowe nadwozie typu sedan. Instalacja elektryczna o napięciu 6 V.

Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv). Średnica cylindra 70 mm, skok tłoka 95 mm. Zastosowano gaźnik typu Solex. Silnik umieszczony wzdłużnie, za nim znajdowała się skrzynia przekładniowa, a dalej poprzez wał i most z mechanizmem różnicowym napęd był przekazywany na koła tylne. Hydrauliczny układ hamulcowy działa na wszystkie koła, natomiast mechaniczny hamulec pomocniczy (ręczny) działa na koła tylne.