Historia konstrukcji:
Lekki samochód terenowy opracowany w japońskich zakładach Toyota Jidōsha Kabushiki-gaisha. Zbudowany na bazie oceny zdobytego w 1942 roku na Filipinach amerykańskiego samochodu terenowego Bantam Mk. II. Toyota podjęła prace nad tym samochodem w styczniu 1944 roku. Prototyp został ukończony 10 lipca 1944 roku, a do końca miesiąca zbudowano kolejne 4 egzemplarze. Pojazd został wybrany do produkcji seryjnej ale trudności produkcyjne (zbombardowana fabryka, trzęsienie ziemi w prefekturze Aichi) spowodowały że powstały prawdopodobnie tylko 4 egzemplarze seryjne.
Dane techniczne:
| Liczba miejsc: Masa: Ładowność: Wymiary: Rozstaw osi: Rozstaw kół: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: |
4 własna 1100 kg 500 kg 3.390 x 1.570 x 1.370 (z podniesiona szybą ok. 1.800) mm 2.300 mm 1.300 mm 4×4 silnik 4-cyl. w układzie rzędowym, zapłon iskrowy, chłodzony cieczą, pojemność 2.585 cm3, typu Model C o mocy 43 KM przy 2.800 obr./min 3 biegi do przodu plus wsteczny, terenowy reduktor na drodze 80 km/h 50 litrów |
Opis konstrukcji:
Układ napędowy zaadaptowany z cywilnego samochodu osobowego Toyota AE. Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv). Średnica cylindra 84,14 mm, skok tłoka 101,6 mm, stopień sprężania 6:1. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową i rozdzielczą napędzał obie osie. Standardowo napęd był przenoszony na tylną oś, z możliwością dołączenia napędu na przednią oś w razie napotkania ciężkich warunków terenowych.
