Historia konstrukcji:
Lekki samochód wielozadaniowy opracowany w brytyjskich zakładach Standard Motor Company w Coventry.
Opracowany na bazie cywilnego modelu Flying Twelve – wykorzystano podwozie z układem napędowym, na którym zabudowano nowe odkryte nadwozie dostosowane do wymagań wojska. Przednie niezależne zawieszenie zastąpiła sztywna oś dla poprawienia trwałości. Wyprodukowano ponad 3000 egzemplarzy.
Dane techniczne:
Masa: Wymiary: Rozstaw osi: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: |
własna 1.180 kg 4.216 x 1.625 x 2.031 mm, prześwit 190 mm 2.743 mm 4×2 silnik 4-cyl. w układzie rzędowym, zapłon iskrowy, chłodzony cieczą, pojemność 1.609 cm3, o mocy 44 KM przy 4.000 obr./min 4 biegi do przodu plus wsteczny na drodze 73 km/h 50 litrów |
Opis konstrukcji:
Kratownicowa rama stalowa. Otwarte metalowe nadwozie przykrywane brezentową plandeką. Zamiast bocznych szyb zastosowano brezentowe boczki z celuloidowa szybą. Instalacja elektryczna o napięciu początkowo 6 V, a w późniejszych seriach 12 V.
Zawieszenie kół na sztywnych osiach amortyzowanych półeliptycznymi resorami piórowymi i hydraulicznymi amortyzatorami ramieniowymi.
Czterosuwowy silnik dolnozaworowy (sv). Średnica cylindra 69,5 mm, skok tłoka 106 mm, stopień sprężania 6,5:1. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię biegów napędzał koła tylne. Trzeci i czwarty bieg zsynchronizowane. Hamulce mechaniczne bez wspomagania działały na wszystkie koła. Stosowano opony rozmiaru 6.00-16”. Koło zapasowe było montowane na tylnej ścianie nadwozia.